Buk należy do najokazalszych drzew liściastych spotykanych w polskich lasach. Jesienią lasy bukowe zachwycają bogactwem barw, gdy liście przebarwiają się na intensywne odcienie żółci, pomarańczy i czerwieni. Wiosną świeżo rozwinięte, jajowate liście są żywo zielone na powierzchni, a od spodu jaśniejsze; początkowo miękko owłosione, z czasem stają się nagie i błyszczące. Charakterystyczną cechą buka jest także gładka, srebrzysta kora.
Owoce buka to drobne, trójkanciaste orzeszki, zamknięte w kolczastej okrywie. Nazywane bukwią, są jadalne i chętnie zjadane przez zwierzęta, zwłaszcza wiewiórki, sójki oraz dziki. Buki najlepiej rosną na glebach żyznych, umiarkowanie wilgotnych i lekko zacienionych.
Ciekawostka: Buki mogą dożyć nawet około 300 lat. W Polsce ich występowanie wyznacza naturalna granica zasięgu – spotyka się je głównie na zachodzie, północy i południu kraju. W górach, do wysokości około 900 m n.p.m., tworzą lasy regla dolnego, rosnąc m.in. z jodłą, grabem, dębem bezszypułkowym i świerkiem. W parkach i ogrodach często sadzi się dekoracyjne odmiany o purpurowych liściach.
Źródło: Lasy Państwowe
