Sześcioro wybitnych naukowców PG ze stypendiami ministra | Politechnika Gdańska

W tegorocznej, 20. edycji konkursu minister przyznał stypendia łącznie 228 naukowcom, w tym 34 doktorantom (na 1711 zgłoszeń). W dziedzinie nauk inżynieryjno-technicznych, w której wyróżnionych zostało 6 naukowców z PG, przyznano łącznie 50 stypendiów. Laureaci otrzymają wsparcie w wysokości 5390 zł miesięcznie przez okres trzech lat. Więcej

Stypendyści ministra z Politechniki Gdańskiej:

Dr inż. Angela Andrzejewska-Sroka, inżynieria biomedyczna

Jest adiunktem w Katedrze Wytrzymałości Materiałów na Wydziale Inżynierii Lądowej i Środowiska.

Prowadzi badania naukowe dotyczące problematyki mechaniki i wytrzymałości materiałów konstrukcyjnych oraz materiałów do zastosowań biomedycznych, w tym naturalnych tkanek. Badania te koncentrują się przede wszystkim na zagadnieniach związanych z wytrzymałością i trwałością zmęczeniową materiałów polimerowych kształtowanych technikami przyrostowymi. Jej badania obejmują również ocenę wpływu warunków środowiskowych oraz procesów sterylizacji na właściwości mechaniczne tych materiałów. 

Kierowała projektami badawczymi związanymi z zastosowaniem druku 3D do celów biomedycznych, realizowanymi m.in. w ramach projektów MINIATURA (NCN), ARGENTUM (IDUB) oraz projektem badawczo-rozwojowym dla sektora przedsiębiorstw w zakresie stomatologii, finansowanym przez Fundusz Badań i Wdrożeń (KPAI).

Uczestniczyła w realizacji projektów badawczych dotyczących biomechaniki (OPUS, NCN) oraz diagnostyki nieniszczącej elementów wytwarzanych addytywnie (PRELUDIUM, NCN).

W swoim dorobku naukowym posiada ponad 20 publikacji naukowych z listy JCR oraz liczne patenty i wzory użytkowe.

Dr inż. Marcin Drzewiecki, automatyka, elektronika, elektrotechnika i technologie kosmiczne

Jest adiunktem w Katedrze Automatyki Napędu Elektrycznego i Konwersji Energii na Wydziale Elektrotechniki i Automatyki. 

Jego badania naukowe i prace rozwojowe koncentrują się na rozwiązaniach Internetu Rzeczy (IoT) oraz rozwiązaniach automatyki wspierających przemysł morski, przemysł offshore i energetykę morską. Opracowuje metody fizycznego modelowania środowiska morskiego umożliwiające odtwarzanie falowania morza w sposób bardziej dokładny i przyjazny dla użytkownika. Zajmuje się także pozyskiwaniem i przetwarzaniem energii falowania morskiego w celu zapewnienia niezawodności i autonomii energetycznej zrównoważonych urządzeń internetu rzeczy, które mogą służyć do komunikacji, monitorowania oraz ostrzegania o zagrożeniach. Rozwiązania te umożliwiają pozyskiwanie wolnej energii falowania morskiego, która stanowi zasób energii odnawialnej o dużym potencjale. Rozwija również rozwiązania w zakresie hybrydowej konwersji energii fal wodnych i światła (ekoenergetyka, zielone technologie).

W latach 2013-2021 pracował Centrum Techniki Okrętowej S.A., gdzie kierował trzema projektami badawczymi. Od 2017 do 2021 r. był członkiem Komitetu Specjalistycznego ds. Modelowania Warunków Środowiskowych ITTC, organizacji współpracującej z Międzynarodową Organizacją Morską. W 2020 r. obronił rozprawę doktorską, która zakończyła się wdrożeniem dla Centrum Techniki Okrętowej podczas badań modeli m. in. statków morskich i wież wiatrowych. W ramach współpracy z firmą MpicoSys pełni funkcję lidera jednego z pakietów roboczych projektu SUPERIOT (Horyzont Europa), realizowanego w konsorcjum 11 partnerów (przedsiębiorstw oraz uniwersytetów z Europy).

Mgr inż. Farzin Kazemi, inżynieria lądowa, geodezja i transport

Jest doktorantem w Szkole Doktorskiej na Politechnice Gdańskiej, a badania prowadzi w Katedrze Inżynierii Budowlanej na Wydziale Inżynierii Lądowej i Środowiska. Kształcenie na PG rozpoczął w roku akademickim 2021/2022 pod opieką promotorską prof. Roberta Jankowskiego, dyrektora Szkoły Doktorskiej i kierownika Katedry Inżynierii Budowalnej.

Jego badania koncentrują się na opracowaniu kompleksowych i praktycznych metod modernizacji budynków w celu poprawy ich odporności sejsmicznej. W tym celu rozwija innowacyjne strategie wzmacniania konstrukcji z zastosowaniem metod opartych na uczeniu maszynowym, dostosowane do różnych typów systemów konstrukcyjnych, takich jak stalowe i żelbetowe ramy, ramy z dodatkowymi stężeniami oraz żelbetowe ściany nośne.

W swoich modelach uwzględnia również wypełnienie w postaci murowanych ścian oraz połączenia sztywne i półsztywne w przypadku analiz dotyczących istniejących budynków. Jego zespół zaproponował nowy system stężający przy zastosowaniu stalowego tłumika o dwustopniowej charakterystyce odpowiedzi przeznaczony dla konstrukcji zlokalizowanych w strefach sejsmicznych o niskiej, jak i wysokiej intensywności.

W trakcie swojej kariery współpracował z wybitnymi naukowcami z Iranu, Stanów Zjednoczonych, Korei Południowej, Libii, Chin, Turcji, Kanady, Iraku, Portugalii, Australii, Nowej Zelandii, Włoch, Grecji oraz Wielkiej Brytanii.

Dr inż. Adrian Olejnik, inżynieria materiałowa

W 2024 r. obronił pracę doktorską w dyscyplinie Inżynieria Materiałowa (promotorzy: prof. dr hab. inż. Robert Bogdanowicz i dr hab. inż. Katarzyna Siuzdak, prof. IMP PAN). Obecnie pracuje w Katedrze Metrologii i Optoelektroniki na Wydziale Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki, w grupie prof. Roberta Bogdanowicza.

Prowadzi badania w tematyce biosensoryki foto-elektrochemicznej, których celem jest analityka istotnych biologicznie związków (molekuły, białka). Na co dzień zajmuje się charakteryzacją i modyfikacją materiałów półprzewodnikowych oraz opracowywaniem metod pomiarowych dla efektywnej detekcji. Istotnym elementem jego pracy badawczej jest integracja metod eksperymentalnych i teoretycznych.

Jego dorobek publikacyjny obejmuje 30 artykułów z listy JCR, w tym w prestiżowym czasopiśmie ACS Nano (IF = 16). Był kierownikiem projektów Diamentowy Grant (MEiN) i PRELUDIUM (NCN), które zostały zrealizowane w Laboratorium Materiałów Funkcjonalnych w Instytucie Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku, przy wsparciu prof. Katarzyny Siuzdak  (IMP PAN). Jest laureatem programu stypendialnego START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2025).

Dr inż. Paulina Parcheta-Szwindowska, inżynieria chemiczna

Od 2019 r. pracuje w Katedrze Technologii Polimerów na Wydziale Chemicznym.

Prowadzi badania nad otrzymywaniem zielonych polimerów, głównie poliuretanów o różnych formach i zastosowaniach, od elastomerów, które są wykorzystywane w postaci uszczelek, mat antypoślizgowych czy antywibracyjnych, ale także jako elementy zabawek czy paski do zegarków sportowych, po elastyczne pianki poliuretanowe, wykorzystywane w przemyśle meblarskim.

Jej badania skupiają się na opracowaniu materiałów poliuretanowych z zastosowaniem monomerów pochodzenia roślinnego, a ich celem jest dogłębne poznanie wpływu zastosowanych monomerów na otrzymane materiały i opracowanie algorytmów umożliwiających projektowanie materiałów o konkretnych, zdefiniowanych właściwościach.

Jest współautorką 5 patentów oraz ponad 20 artykułów opublikowanych w wysoko punktowanych czasopismach. Ponadto, jest współautorem i wykonawcą polskiej części międzynarodowego projektu „Zrównoważone poliuretany: „od kołyski aż po grób” z użyciem enzymów” (w konsorcjum z uczelniami z czeskiej Pragi: Uniwersytetem Chemii i Technologii oraz Instytutem Chemii Makromolekularnej Czeskiej Akademii Nauk).

Jest laureatką m.in. nagrody Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej im. W. Świętosławskiego dla młodych naukowców (2024), stypendium START Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (2021), nagrody głównej Oddziału Gdańskiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego za najlepszą pracę doktorską (2019) oraz stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia dla najlepszych doktorantów (2018).

Dr inż. Paweł Ziółkowski, inżynieria mechaniczna

Od 2018 r. pracuje jako adiunkt na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Okrętownictwa. Badania prowadzi w Instytucie Energii. W latach 2011-2023 pracował w Instytucie Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk, gdzie uzyskał stopień doktora w 2018.

W pracy naukowej zajmuje się modelowaniem obiegów termodynamicznych oraz zjawisk dotyczących zróżnicowanych form konwersji energii. Prowadzi również badania eksperymentalne związane z konwersją fal elektromagnetycznych w ciepło. Obecnie pracuje nad modelowaniem wysokotemperaturowych pomp ciepła (HTHP), obiegów cieplnych bardzo wysokotemperaturowych reaktorów jądrowych (VHTR) oraz zintegrowanego układu organicznego obiegu Rankine’a połączonego ze sprężarkowym obiegiem chłodniczym (ORC-VCC).

Jest kierownikiem projektu nanoHEATgold: „Optymalizacja kształtu i rozmieszczenia nanostruktur złota w komorze bakteriobójczej wykorzystującej proces fototermoablacji” (SONATA, NCN), gdzie w ramach współpracy z Uniwersytetem Rzymskim „La Sapienza” oraz Gdańskim Uniwersytetem Medycznym prowadzone są badania nad fototermoablacją z wykorzystaniem laserów i nanoprętów złota.

W swoim dorobku ma ponad 100 publikacji notowanych w bazie Scopus. Do najważniejszych osiągnięć należą zarówno staże naukowe w Laboratoire Énergies & Mécanique Théorique et Appliquée we Francji, w Norwegian University of Science and Technology w Norwegii, a także kierowanie projektami naukowymi, które prowadzą do wartościowych publikacji o charakterze interdyscyplinarnym.