Rektor Politechniki Gdańskiej w latach 1978–1981. 
Profesor specjalizował się w dyscyplinie naukowej obejmującej budowę i eksploatację maszyn.

Marian Cichy urodził się 9 stycznia 1931 roku w Warszawie. Studia wyższe ukończył w 1955 r. na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej, uzyskując tytuł magistra inżyniera mechanika. W czasie studiów pracował jako konstruktor w zespole prof. Adolfa Polaka. Pracę na Politechnice Gdańskiej rozpoczął w 1955 roku  Odbył staże zagraniczne w Instytucie Samochodowo-Drogowym w Moskwie, na Politechnice Turyńskiej i w Centrum Badawczym Fiata w Turynie oraz krajowe: w Polskich Liniach Oceanicznych i w Fabryce Samochodów Osobowych na Żeraniu.

Doktoryzował się w 1962 roku, a habilitował w 1970 na Wydziale Maszyn Roboczych i Pojazdów Politechniki Warszawskiej. W roku 1968 został powołany na stanowisko docenta na Wydziale Budowy Maszyn, tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w roku 1977, a tytuł profesora zwyczajnego w roku 1991. Na stanowisko profesora zwyczajnego został powołany w 1993 roku. W latach 1969–1972 był zastępcą kierownika Instytutu Techniki Cieplnej, w latach 1972–1975 prorektorem ds. ogólnych, w latach 1975–1978 prorektorem ds. rozwoju, w latach 1978–1981 rektorem, a w latach 1992–1997 kierownikiem Katedry Silników Spalinowych i Sprężarek na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej. Na emeryturę przeszedł w 1999 roku.

Organizator interdyscyplinarnego zespołu w zakresie zautomatyzowanych komputerowych stanowisk do badań maszyn cieplnych, zainstalowanych w różnych zakładach produkcyjnych (1970) oraz organizator i kierownik interdyscyplinarnego zespołu naukowego do badań silników tłokowych i turbin gazowych (1972).

Autor i współautor 177 publikacji, w tym 2 samodzielnych książek i 1 skryptu, na temat silników spalinowych i modelowania systemów energetycznych metodą grafów wiązań oraz metod komputerowego modelowania układów fizycznych, pojazdów i maszyn roboczych z silnikami spalinowymi. Najważniejszym osiągnięciem naukowym jest rozwinięcie i wprowadzenie (po raz pierwszy w kraju) metody modelowania za pomocą grafów wiązań (bond graphs).

Był zapraszany jako visiting professor do: Politecnico di Torino, Universita di Roma, Instituto Motori w Neapolu, Instituto di Metrologia G. Colonetti w Turynie. Promotor 17 doktorów.

Członek Towarzystwa Naukowego Motoryzacji, Towarzystwa Pojazdów Ekologicznych i Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. Członek Kolegium Redakcyjnego i Rady Naukowej Wydawnictwa „Archiwum Motoryzacji”.

Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem za Zasługi dla Politechniki Gdańskiej oraz innymi odznaczeniami państwowymi i resortowymi. Otrzymał Medal „Niepokorni na Politechnice Gdańskiej 1945–1989”.

Zmarł 5 grudnia 2023 roku w Gdańsku.