Doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej (1985).
Profesor specjalizujący się w dyscyplinach naukowych obejmujących budownictwo, geotechnikę, mechanikę gruntów i skał.
Igor Kisiel urodził się 17 listopada 1910 roku w Szawle na Wileńszczyźnie. Studia wyższe rozpoczął na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, ukończył w 1936 roku na Wydziale Inżynierii Politechniki Warszawskiej uzyskując tytuł inżyniera budownictwa lądowego.
W latach 1936–1939 pracował w Ministerstwie Komunikacji w Biurze Dróg Wodnych. Po wybuchu II wojny światowej przebywał w Warszawie.
W latach 1955–1957 pracował w Akademii Nauk w Chinach. W latach 1946–1950 pracował na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, w latach 1948–1952 był zatrudniony w Biurze Projektów Budownictwa Przemysłowego w Gliwicach jako główny konstruktor. W latach 1946–1954 był rzeczoznawcą Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach.
W latach 1950–1954 i 1957–1980 pracował na Politechnice Wrocławskiej. W 1950 roku na Wydziale Inżynieryjno-Budowlanym Politechniki Śląskiej uzyskał stopień doktora. W 1958 roku został powołany na stanowisko docenta, tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1966 roku, w 1969 roku tytuł profesora zwyczajnego.
Na Politechnice Wrocławskiej pełnił funkcje: kierownika Katedry Budownictwa Żelbetowego (Fundamentowania) na Wydziale Budownictwa w latach 1953–1968, prorektora do spraw studiów zaocznych w latach 1954–1956, w latach 1958–1961 prodziekana i w latach 1964–1965 dziekana Wydziału Budownictwa Lądowego, w latach 1968–1975 był organizatorem i dyrektorem Instytutu Geotechniki. W 1964 roku był jednym z organizatorów na Politechnice Wrocławskiej Oddziału Górnictwa Odkrywkowego, od 1968 roku Wydziału Górniczego.
Był redaktorem Zeszytów Naukowych Politechniki Wrocławskiej, serii Budownictwo. W latach 1970–1980 był redaktorem czasopisma naukowego „Studia Geotechnica”. Na emeryturę przeszedł w 1980 roku.
W roku 1969 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk, w roku 1977 członkiem rzeczywistym.
Członek wielu towarzystw naukowych: Polskiego Komitetu Geotechniki, Towarzystwa Naukowego Wrocławskiego, Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Gruntów i Fundamentów (1965–1988), Międzynarodowego Stowarzyszenia Mechaniki Skał. Należał do Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa.
Był jednym z twórców i projektantów oraz konsultantów największych inwestycji geotechnicznych w Polsce.
Autor i współautor ponad 160 publikacji na temat dynamiki budowli, geotechniki, mechaniki gruntów i skał w tym 7 książek. Promotor 19 doktoratów. Twórca polskiej szkoły geotechnicznej.
Autor kilkuset prac projektowych, ekspertyz z zakresu odbudowy i rozbudowy przemysłu wydobywczego i energetyki, między innymi: Rybnickiego Okręgu Węglowego, Kombinatu Paliwowo-Energetycznego Turów, Kopalni Węgla Brunatnego w Turowie i Kopalni Węgla Brunatnego i Elektrowni w Bełchatowie.
Został wyróżniony godnością doktora honoris causa Politechniki Wrocławskiej (1985) i Politechniki Gdańskiej – 24 maja 1985 roku za „wiedzę w pracy naukowej, nowoczesne technologie w pracy badawczej, edukacji technicznej oraz współpracę w międzynarodowym kształceniu”. Promotorem był prof. zw. dr hab. inż. Eugeniusz Dembicki.
Został odznaczony: Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem za Wybitne Zasługi dla Rozwoju Politechniki Wrocławskiej oraz innymi odznaczeniami państwowymi i resortowymi.
15 listopada 1999 roku gmach Instytutu Budownictwa Politechniki Wrocławskiej został nazwany imieniem Igora Kisiela. Jego nazwisko umieszczono na tablicy osób najbardziej zasłużonych dla Politechniki Wrocławskiej i na tablicy pamiątkowej na ścianie Soboru Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy we Wrocławiu (30 kwietnia 2012 roku).
Zmarł 24 sierpnia 1988 roku we Wrocławiu.
