Kopecki Kazimierz | Politechnika Gdańska

Treść strony

Kopecki Kazimierz

Rektor Politechniki Gdańskiej w roku 1954 oraz w latach 1960–1966.
Dyscypliną naukową, w której specjalizował się Profesor była energetyka.

Kazimierz Kopecki urodził się 28 kwietnia 1904 roku w Morawsku. Studia wyższe ukończył w 1928 roku na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, uzyskując tytuł magistra inżyniera elektryka.

W latach 1928–1938 pracował w Pomorskiej Elektrowni Krajowej „Gródek” w Toruniu (inżynier działu), w latach 1938–1939 w Miejskich Zakładach Energetycznych w Toruniu (dyrektor), a w latach 1939–1945 w Elektrowni Miejskiej w Krakowie (robotnik).

W kwietniu 1945 roku rozpoczął prace związane z odbudową, uruchomieniem i organizacją Politechniki Gdańskiej, na której został zatrudniony. Doktorat uzyskał w 1950 roku na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1946 roku, a profesora zwyczajnego w roku 1958.

Na Politechnice Gdańskiej pełnił funkcję dziekana Wydziału Elektrycznego w latach 1945–1950, kierownika Katedry Urządzeń Elektrycznych, Energetyki i Gospodarki Elektrycznej, później Elektroenergetyki w latach 1945–1969 oraz dyrektora Instytutu Elektroenergetyki i Automatyki Wydziału Elektrycznego w latach 1969–1974. W latach 1951–1954 obejmował stanowisko prorektora ds. nauczania, w latach 1954–1956 prorektora ds. nauki, a w latach 1954 i 1960–1966 rektora Politechniki Gdańskiej.

Rozwinął szeroką działalność inwestycyjną Politechniki Gdańskiej, dotyczącą budynków Wydziału Elektroniki, Instytutu Okrętowego, Ośrodka Sportowego i Zespołu Opieki Zdrowotnej oraz Ośrodka Wypoczynkowego w Czarlinie. W kadencji 1961–1969 był posłem na Sejm PRL.

W 1974 roku przeszedł na emeryturę. Ponadto był organizatorem Studium Doktoranckiego Wydziału Elektrycznego oraz w latach 1949–1952 organizatorem i dziekanem Wydziału Elektrycznego Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej w Gdańsku.

Autor około 450 publikacji, w tym 11 samodzielnych książek, na temat optymalizacji kosztów, efektów i niezawodności systemów elektroenergetycznych oraz energetyki cieplnej. Promotor 22 doktorów.

Był członkiem Komitetu Badań i Prognoz PAN „Polska 2000”, Komitetu Problemów Energetyki PAN (wieloletni przewodniczący) i Stowarzyszenia Elektryków Polskich (członek honorowy).

Został wyróżniony godnością doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej (1975), Honorary Fellow Uniwersytetu w Manchesterze (1975) oraz medalem im. Mikołaja Kopernika (1973).

Uhonorowany w 1994 roku tablicą pamiątkową na gmachu Wydziału Elektrycznego, który nazwano Jego imieniem. Jego imieniem nazwano również ulicę w Gdańsku. Został ponadto odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz innymi odznaczeniami państwowymi.

Zmarł 11 marca 1984 roku w Gdańsku.