Doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej (1970).
Profesor specjalizujący się w dyscyplinach obejmujących matematykę, mechanikę, reologię gruntów i skał.
Julien Kravtchenko urodził się 20 czerwca 1911 roku w Paryżu. Studia wyższe ukończył w 1931 roku na Uniwersytecie Paryskim w Paryżu z zakresu matematyki, gdzie uzyskał stopień doktora w 1941 roku. Tytuł profesora otrzymał w 1946 roku. W latach 1946–1980 pracował na Uniwersytecie w Grenoble (od 1970 Uniwersytet Josepha Fouriera), gdzie pełnił funkcję dyrektora Instytutu Mechaniki i kierownika laboratorium mechaniki płynów.
Był twórcą nieliniowych metod rozwiązywania równań stanów plastycznych w gruntach, unikalnej metody małego parametru do rozwiązywania stanów plastycznych w gruntach o małym kącie tarcia wewnętrznego. Stworzył szkołę naukową o zasięgu światowym: hydromechaniki i mechaniki ośrodków rozdrobnionych. Jeden z głównych twórców badań naukowych o hydraulice Uniwersytetu Josepha Fouriera w Grenoble.
Autor kilkudziesięciu publikacji z zakresu mechaniki ogólnej płynów i gruntów, analizy matematycznej w mechanice, w tym książki „Sur le problème de représentation conforme de Helmholtz; théorie des sillages et des proues” wydanej w Paryżu w 1941 roku. Promotor doktorów, między innymi późniejszego profesora, rektora PG - Eugeniusza Dembickiego.
Członek zagraniczny Polskiej Akademii Nauk, Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej.
Został wyróżniony 8 grudnia 1970 roku godnością doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej za „pracę naukową i badania naukowe nad nowymi technologiami oraz znaczący wkład w kreowaniu międzynarodowej współpracy naukowo-badawczej”.
Zmarł w listopadzie 1994 r. w Grenoble.
