Profesor. Pionier Politechniki Gdańskiej.
Kazimierz Bogacz urodził się 13.12.1905 roku w Tustanowiczach (pow. Drohobycz, woj. lwowskie). Od 1919 roku uczęszczał do Prywatnego Gimnazjum Humanistycznego w Borysławiu. Po zdaniu matury 16.12.1927 roku rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. Dyplom inżyniera elektryka uzyskał 20.12.1935 roku za projekt linii dalekosiężnej. 1.04.1936 roku rozpoczął pracę w Wydziale Narzędziowni Państwowej Wytwórni Uzbrojenia Fabryki Broni w Radomiu, najpierw jako inżynier praktykant, następnie mł. asystent. 1.06.1938 roku został przeniesiony do Fabryki Amunicji nr 2 w Dąbrowie (k. Kraśnika) na stanowisko inż. budowy. Po jej ukończeniu był do 10.09.1939 roku I zastępcą kierownika Wydziału Narzędziowni. Wykorzystał swoje doświadczenie dotyczące obrabiarek dostosowanych do wielkoseryjnej produkcji, przygotowując opracowanie pt. „Cyjanowanie narzędzi tnących”. Staje się ekspertem narzędziowym.
11.09.1939 roku, po ewakuacji wraz z fabryką do Krzemieńca, udał się do Lublina (13.10.1939 roku). Od 1.01.1940 do 31.12.1940 roku był zatrudniony jako magazynier w firmie „Małopolska" w Kobylance k. Gorlic. Od 4.01.1941 roku pracował w Fabryce Maszyn i Aparatów elektrycznych w Lublinie firmy „Inż. T. Szwentner" na stanowisku kierownika fabryki przy różnorodnej produkcji. 30.04.1943 roku zwolnił się z pracy w fabryce po jej zajęciu przez Niemców (5.03.1943) i objął kierownictwo budowy w Przedsiębiorstwie Inżynieryjno-Budowlanym inż. T. Lisieckiego w Lublinie (od 1.05.1943 do 20.07.1944 roku). Od 1.09.1944 roku do 1.09.1945 roku był kierownikiem warsztatów szkolnych i wykładał elementy maszyn i obróbkę metali w Gimnazjum Mechanicznym im. Syroczyńskiego w Lublinie.
13.08.1945 roku przybył do Gdańska, gdzie kierował Fabryką Narzędzi (dawniej: AEG i Kollinger),
a następnie został dyrektorem technicznym, następnie p.o. dyrektorem naczelnym Gdańskiej Fabryki Obrabiarek. 15.02.1947 roku zrezygnował ze stanowiska na rzecz pracy na Politechnice Gdańskiej, gdzie pracował już wcześniej w Katedrze Rysunku Technicznego na Wydziale Elektrycznym, najpierw jako st. asystent (od 27.11.1945 roku), następnie adiunkt. Od 1.09.1947 roku prowadził wykłady z części maszyn na Wydziale Elektrycznym PG i pisał skrypt na ten temat dla elektryków. Równocześnie (od maja 1947 do 1.10.1948 roku) był ekspertem technicznym Centralnego Biura Obrotu Maszynami w Warszawie, Oddział Morski w Gdańsku, następnie inspektorem technicznym przy odbiorze obrabiarek i maszyn z demobilu amerykańskiego i angielskiego, także z dostaw UNRRA. Od 1949 roku kierował Katedrą Części Maszyn Elektrycznych, której nazwę zmieniono w 1953 roku na Katedrę Części Maszyn i Przyrządów Elektrycznych. 1.01.1953 roku został powołany na stanowisko kierownika tej katedry. 1.09.1954 roku otrzymał tytuł zastępcy profesora. W latach 1955-58 kierował Studium Zaocznym jako jego organizator. Od 1957 roku pracował także w Instytucie Maszyn Przepływowych PAN. W latach 1958-1960 był prodziekanem na Wydziale Elektrycznym PG.
Zmarł 17.10.1960 roku. Został pochowany na cmentarzu w Gdańsku Oliwie.