Profesor. Pionier Politechniki Gdańskiej.
Rektor Politechniki Gdańskiej (1954, 1960-1966). Doktor honoris causa PG (1975).
Kazimierz Kopecki urodził się 28.04.1904 roku w Morawsku (pow. Jarosław, woj. rzeszowskie). Świadectwo dojrzałości uzyskał w gimnazjum typu klasycznego w 1922 roku we Lwowie, gdzie wstąpił na Wydział Mechaniczny Politechniki Lwowskiej. Dyplom inżyniera elektryka uzyskał 23.03.1928 roku . Od 1.03.1927 do 23.03.1928 roku był asystentem na Politechnice Lwowskiej w Laboratorium Pomiarów i Maszyn Elektrycznych, gdzie prowadził ćwiczenia dla III i IV roku. Od 1.06.1928 do 30.09.1938 roku pracował w charakterze inżyniera, potem kierownika działu w Pomorskiej Elektrowni Krajowej „Gródek" w Toruniu. Uczestniczył w elektryfikacji Gdyni, budowie elektrowni wodnej w Gródku i Żurze, elektrowni parowej w Gdyni. Od 1.12.1938 roku do września 1939 roku był dyrektorem Elektrowni i Tramwajów Miejskich w Toruniu. W latach 1940-44 w Krakowie pracował przy odczytywaniu liczników oraz w dziale reklamacji rachunków Elektrowni Miejskiej.
Po oswobodzeniu Krakowa znalazł się na polecenie ministra oświaty z dn.17.02.1945 roku w delegacji ministerialnej mającej za zadanie przejąć Politechnikę Gdańską (PG) i przygotować rozpoczęcie roku akademickiego. Od listopada 1945 roku wykładał na Wydziale Elektrycznym PG. Jako prof. nadzwyczajny od 4.09.1946 roku był kierownikiem Katedry Urządzeń Elektrycznych, Sieci i Gospodarki Elektrycznej (od 1953 roku Katedry Elektroenergetyki). W kwietniu 1950 roku na podstawie pracy „Podział strat w zespołach elektroenergetycznych”, Rada Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej nadała mu stopień doktora nauk technicznych. 30.09.1958 roku został mianowany prof. Zwyczajnym. Katedrą Elektroenergetyki kierował do 1969 roku. W latach 1969-1974 był dyrektorem Instytutu Elektroenergetyki i Automatyki PG. W latach 1945-1950 sprawował funkcję dziekana Wydziału Elektrycznego PG, a w latach 1949-1952 był organizatorem i dziekanem Wydziału Elektrycznego Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej. Od 1946 roku biegły sądowy w zakresie urządzeń elektrycznych na okręg Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, od 1948 roku członek Sekcji Technicznej Rady Głównej Ministerstwa Oświaty. Od 1951/1952 do 1953/1954 był prorektorem ds. nauczania, w latach 1954-1956, 1959-1960 prorektorem ds. nauki. W latach 1960-1966 był rektorem PG.
W latach 1961-1969 był posłem na Sejm PRL. Od 1968 roku przewodniczył Frontowi Jedności Narodu, od 1969 roku Polskiemu Komitetowi Gospodarki Energetycznej NOT. W 1969 roku został członkiem Polskiego Komitetu ds. UNESCO. Był też członkiem następujących instytucji: Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich (od 1955), Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (od 1956), Państwowej Rady ds. Gospodarki Paliwowo-Energetycznej przy Radzie Ministrów (od 1967), Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, Rady Techniczno-Ekonomicznej Ministerstwa Górnictwa i Energetyki, a także nie tylko członkiem, lecz i przewodniczącym Komitetu Problemów Energetyki Prezydium PAN. W latach 1970-1975 uczestniczył w wielu pracach jako członek Komitetu Badań i Prognoz PAN „Polska 2000".
W 1978 roku opracował dwutomową ekspertyzę, dotyczącą zagadnień paliwowo-energetycznych
i surowcowych. W pracy „Ekspertyza 82” przedstawił złożoną sytuację energetyki polskiej i sposoby wyjścia z trudnej sytuacji krajowej energetyki. Był organizatorem Studium Doktoranckiego, pod jego kierunkiem powstały 22 prace doktorskie. Jego dorobek naukowy to ponad 300 pozycji, spośród których liczne mają znaczenie podstawowe dla rozwoju nowej gałęzi nauki, energetyki kompleksowej. W 1963 i 1970 roku był laureatem nagród ministra I stopnia indywidualnych i zespołowych. Otrzymał wiele orderów i odznaczeń państwowych, regionalnych i resortowych, między innymi w 1954 roku Krzyż Kawalerski, w 1960 roku Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, w 1970 roku Honorary Fellow Instytutu Nauki i Techniki Uniwersytetu w Manchesterze, a w 1973 roku Prezydium PAN nadało mu Medal im. M. Kopernika. 1.10.1974 roku przeszedł na emeryturę. 26.05.1975 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej.
Zmarł 11.03.1984 roku w Gdańsku, gdzie został pochowany na cmentarzu Oliwskim.
