Profesor. Pionier Politechniki Gdańskiej.
Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.
Doktor honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1982), Uniwersytetu Technicznego w Budapeszcie (1965) i Politechniki Gdańskiej (2002).
Ignacy Malecki urodził się 18.11.1912 roku we wsi Pokiewnej na wileńszczyźnie. Naukę w szkole średniej odbył od 1.09.1924 do 21.06.1930 roku, w Gimnazjum im. Joachima Lelewela w Wilnie, o profilu matematyczno-przyrodniczym, uzyskując świadectwo dojrzałości. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Elektrycznym (sekcja prądów słabych) Politechniki Warszawskiej. 9.05.1935 roku zdobył dyplom inżyniera elektryka. Pracę zawodową rozpoczął w Wytwórni Elektrotechnicznej „Ava" jako inż. konstruktor. Po półrocznej praktyce udał się do Niemiec, jako stypendysta Funduszu Kultury Narodowej, do pracy naukowej w Institut fir Schwingundsforschung w Charlottenburgu z zagadnień dotyczących drgań mechanicznych wysokiej częstotliwości. Podjął też pracę w firmie Lorenz-Werke. Dla uzupełnienia studiów udał się ponadto do Anglii i Holandii.
W końcu 1936 roku zostaje zatrudniony w Biurze Studiów Polskiego Radia. Prowadzi referat techniczny, później kieruje Wydziałem Ogólnym Dyrekcji Technicznej, podejmując badania z zakresu akustyki i wysokich napięć. W 1937 roku organizuje laboratorium akustyki i oświetlenia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (PW), gdzie jako st. asystent rozpoczyna pracę nad swoim doktoratem. Kończy go jesienią 1939 roku obroną pracy pt. „Podstawy teoretyczne akustyki architektonicznej sal”, egzamin zaliczył w listopadzie 1941 roku. W latach 1941-1943 prowadzi wykłady z akustyki dla studentów konspiracyjnego Wydziału Architektury PW. Prowadzi też warsztat instalacji elektrotechnicznej i pracuje naukowo. W 1943 roku kończy swoją pracę habilitacyjną pt. „Fizyka materiałów akustycznych” i uzyskuje veniam legendi. Opracowuje też podręczniki dla Zrzeszenia Inżynierów Budowlanych „Zasady oświetlenia elektrycznego” i „Elektrotechnika w budownictwie” oraz kilka innych. W okresie okupacji prowadzi także prace badawcze na rzecz Rady Gospodarczej przy Komendzie Głównej Armii Krajowej (dotyczące rozpracowania organizacji niemieckiego przemysłu wojennego).
Od 1.11.1945 roku podjął obowiązki prof. nadzwyczajnego w Katedrze Elektrotechniki Stosowanej i Akustyki na Wydziale Elektrycznym Politechniki Gdańskiej (PG), a od 24.07.1946 roku prowadzi zajęcia z podstaw elektrotechniki na wydziałach: Mechanicznym, Elektrycznym, Inżynierii Lądowej i Wodnej i Architektury. Jako pełnomocnik ds. energetycznych Ministerstwa Przemysłu, następnie jako dyrektor Elektrowni Okręgu Pomorskiego prowadzi prace nad odbudową energetyki regionu gdańskiego. Współpracuje z Marynarką Wojenną przy rozwiązywaniu problemów hydroakustycznych.
W 1950 roku zostaje powołany na kierownika Zakładu Elektroakustyki Politechniki Warszawskiej oraz dziekana Wydziału Elektrycznego PW. W 1952 roku zostaje mianowany prof. zwyczajnym oraz członkiem korespondentem PAN. W 1953 roku inicjuje powstanie Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN i do 1961 roku, a także w latach 1974-1982, jest jego dyrektorem. Od 1957 roku jako członek rzeczywisty PAN zostaje wybrany do jego prezydium. W latach 1969-1973 jest dyrektorem Departamentu Polityki Naukowej UNESCO w Paryżu. Przez promotorstwo prac doktorskich wspiera Wydział Elektroniki PG, sam pełniąc odpowiedzialne funkcje w krajowych czołowych towarzystwach i organizacjach naukowych z dziedziny akustyki o międzynarodowym profilu. Dużo publikuje. Otrzymuje doktoraty honorowe Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1982) i Uniwersytetu Technicznego w Budapeszcie (1965), nagrody krajowe i zagraniczne, liczne odznaczenia i ordery (np. Komandoria Orderu "Palmy Akademickie"). Są one świadectwem, że jego udział w rozwoju wybranej dziedziny wiedzy został doceniony. 7.06.2002 roku został uhonorowany tytułem i godnością doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej za „znaczący rozwój nauki i postęp techniki badań nad stworzeniem najlepszej polskiej szkoły akustyki i akustyki – nauki interdyscyplinarnej”.
Zmarł 12.06.2004 roku w Warszawie, gdzie został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.