Profesor. Pionier Politechniki Gdańskiej.
Tadeusz Pompowski urodził się 29.08.1910 we Lwowie. Szkołę powszechną oraz XI Gimnazjum o profilu matematyczno-przyrodniczym ukończył we Lwowie w 1930 roku i po zdaniu egzaminów rozpoczął studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej, zakończone uzyskaniem dyplomu inżyniera chemika w 1937 roku. W 1932 roku podjął pracę zawodową w Mechanicznej Stacji Doświadczalnej Politechniki Lwowskiej, od 1933 jako asystent w laboratorium analiz chemicznych. Od czerwca 1937 roku był referentem tej stacji w Sosnowcu, pracując przy kontroli produkcji, a także przy odbiorze wyrobów dla armii i przemysłu naftowego (między innymi kontrola lin kolejki na Kasprowy Wierch i Gubałówkę w Zakopanem oraz Parkową Górę w Krynicy). W 1939 roku brał udział w ewakuacji maszyn z Zakładu Kulczyńskiego do Sosnowca. Od stycznia 1940 roku był st. asystentem w Katedrze Technologii Nieorganicznej Politechniki Lwowskiej, organizował i kierował laboratorium, badał materiały budowlane i wodę oraz gleby i minerały w ramach prac grupy geologicznej z Moskwy (do 1941). Od 1941 roku kierował laboratorium chemicznym firmy „Galikol". Od 1.03. do maja 1945 roku organizował w Nowym Targu wytwórnię sukna i kierował nią.
1.06.1945 roku rozpoczął pracę na Wybrzeżu jako referent w gdańskiej delegaturze Państwowego Monopolu Spirytusowego (do 1.05.1946). Od 15.11. 1945 roku wykładał także jako adiunkt na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej (PG) chemię analityczną i ogólną dla Wydziału Elektrycznego, Mechanicznego i Budowy Okrętów. W czerwcu 1948 roku uzyskał doktorat nauk technicznych (promotor E. Sym). Mianowany zastępcą profesora w Katedrze Technologii Nieorganicznej (1.09.1947 - 31.08.1948), potem w Katedrze Technologii Ogólnej Nieorganicznej (1.09.1948 - 31.08.1949). Od 12.01.1950 kierował nowo utworzoną Katedrą Analizy Technicznej i Towaroznawstwa. Tytuł naukowy docenta otrzymał 27.11.1954 roku, prof. nadzwyczajnego 22. 02.1962 roku, a profesora zwyczajnego 8.03 1973 roku.
W latach 1951-1957 był doradcą naukowym i technicznym w „Polcargo" w Gdyni. W latach 1958-62 wykładał analizę instrumentalną na Wydziale Farmacji Akademii Medycznej w Gdańsku. Do 8.05.1975 roku pełnił funkcję kierownika Zakładu Technologii Nieorganicznej Inst. Chemii i Technologii Nieorganicznej, a od 11.09.1979 roku kierownika Zakładu Chemii i Technologii Nieorganicznej i Materiałów Budowlanych.
W latach 1952-1954 był prodziekanem Wydziału Chemicznego PG, a w latach 1954-1956 i 1962-1965 dziekanem. W latach 1956-1959 był prorektorem ds. młodzieży. W latach 1957-1962 przewodniczył Senackiej Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów, a w latach 1962-1965 odwoławczej. Był członkiem towarzystw naukowych między innymi Gdańskiego Towarzystwa Naukowego i Związku Nauczycielstwa Polskiego. Pełnił wiele funkcji w NOT i Polskim Towarzystwie Chemicznym.
Wielokrotnie nagradzany, wyróżniany dyplomami i odznaczeniami. Jego publikacje własne i współautorskie sięgają 100 pozycji, opracował 10 skryptów, uzyskał 8 patentów. W latach 1960-1982 wypromował 31 doktorów. 30.09.1980 roku przeszedł na emeryturę.
Zmarł 19.03.1985 roku w Gdańsku. Został pochowany na cmentarzu w Sopocie.