Profesor. Pionier Politechniki Gdańskiej.

Michał Sołtan urodził się 10.06.1881 roku w Starej Bielicy (na Białorusi). W latach 1892-1900 uczęszczał do gimnazjum w Kijowie. Po zdaniu  egzaminu  konkursowego studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Kijowskiej. Systematyczną naukę na uczelni przerywały wydarzenia rewolucji 1905 roku. Specjalizował się w maszynach i urządzeniach rolniczych. Studia ukończył 1.02.1910 roku z dyplomem inżyniera technologa I stopnia. Po uzyskaniu dyplomu rozpoczął pracę zawodową w Ziemskim Urzędzie Terytorialnym w Mohylowie, gdzie w latach 1909-1918 był kierownikiem działów technicznych i warsztatów remontowych maszyn i narzędzi rolniczych. W 1919 roku przeniósł się do Warszawy, by kierować działem zbiórki i remontu maszyn rolniczych Ministerstwa  Rolnictwa. Od 1920 roku kierował działem maszyn, narzędzi rolniczych i traktorów w S.A. Kooprolna - Związku Syndykatów Rolniczych w Warszawie. W latach 1926-1930 był prokurentem w Zjednoczeniu Polskich Fabryk Maszyn i Narzędzi  Rolniczych  S.A. w Warszawie. W 1930 roku założył spółkę „Biuro Techniczne Rolnicze W. Błażejewski i M. Sołtan Inż." w Warszawie, zajmującą się sprzedażą i remontem  maszyn, narzędzi rolniczych i traktorów. W 1939 roku był zatrudniony w warszawskiej centrali Państwowej Wytwórni Uzbrojenia. W czasie okupacji pracował we wspólnej firmie. W 1944 roku, po powstaniu warszawskim, znalazł zatrudnienie w Piotrkowie Trybunalskim w warsztatach remontowych maszyn i narzędzi rolniczych w Piotrkowskim Stowarzyszeniu Rolniczo-Handlowym. Od maja 1945 roku pracował w Północnym Zjednoczeniu Przemysłu Metalowego w Gdańsku. 1.04.1946 roku został na rok delegowany do Szczecina z ramienia Centralnego Zarządu Przemysłu Metalowego. Po likwidacji delegatury w Szczecinie przeniesiono go do Bydgoskiego Zjednoczenia Przemysłu Maszyn Rolniczych na stanowisko inspektora technicznego.

Od 15.11.1947 roku był zastępcą delegata Centralnego Zarządu Przemysłu Metalowego w Gdańsku, a po likwidacji delegatury przeniesiono go od 15.06.1949 roku do Gdańskiej Fabryki Urządzeń Technicznych, gdzie objął stanowisko kierownika kontroli fabrykacji. Dzięki obecności w Gdańsku tak wybitnego specjalisty możliwe było uruchomienie Sekcji Maszyn Rolniczych na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej (PG), (w wyremontowanych pomieszczeniach Gmachu Głównego) oraz prowadzenie wykładów z budowy maszyn i narzędzi rolniczych już od 1947 roku. Powierzono mu kierownictwo jedynej wówczas w Polsce Katedry  Budowy  Maszyn  Rolniczych.  31.01.1950  roku zwolnił się z Gdańskiej Fabryki Urządzeń Technicznych, by jako zastępca profesora zająć się wyłącznie  pracą na uczelni. Po utworzeniu w 1950 roku Wydziału Agrotechnicznego, Katedrę Budowy Maszyn Rolniczych przyłączono do tego wydziału, a jej specjalność zmieniono na mechanizację rolnictwa. Katedra ta znalazła się ponownie w strukturze Wydziału Mechanicznego PG, gdy w 1952 roku zlikwidowano Wydział Agrotechniczny.

W związku z zarządzeniem Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego od roku akademickiego 1953/1954 specjalizację maszyn rolniczych miały mieć tylko dwie uczelnie polskie: Politechnika Warszawska
i Politechnika Wrocławska. Dlatego Sekcja Maszyn Rolniczych zakończyła działalność na PG, a Katedra Budowy Maszyn Rolniczych została wraz ze swym kierownikiem przeniesiona na Politechnikę Wrocławską na Wydział Mechaniczny, gdzie w latach 1953–1954 pełnił funkcje kierownika Katedry Eksploatacji Maszyn i Ciągników, a na Wydziale Mechanizacji Rolnictwa, od 1 maja 1954 do września 1958 roku, kierownika Katedry Eksploatacji Maszyn Rolniczych. Na skutek likwidacji Wydziału Mechanizacji Rolnictwa przeniósł się na Politechnikę Poznańską na Wydział Mechanizacji Rolnictwa, gdzie od 1.10.1958 do 30.09.1960 roku był kierownikiem Katedry Mechanizacji Hodowli. W 1960 roku przeszedł na emeryturę.

Był członkiem Komitetu Budowy Maszyn, Komitetu Elektrotechniki PAN, Związku Nauczycielstwa Polskiego i Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Wyróżniony został między innymi Medalem 10. lecia Polski Ludowej (1955) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1959).

Zmarł 27 grudnia 1966 roku.