Profesor. Pionier Politechniki Gdańskiej.
Włodzimierz Wawryk urodził się 14.11.1902 w Dolinach (pow. Cieszanów, woj. rzeszowskie). Szkołę powszechną ukończył w 1913 roku w Załoźcach (pow. Zborów) i wstąpił do gimnazjum w Trembowli. Po ukończeniu I klasy przeniósł się do Sambora, gdzie w 1921 roku zdał maturę. W latach 1926-1930 studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W 1932 roku obronił swój doktorat z filozofii w zakresie mineralogii i petrografii. W latach 1928-1940 był asystentem Katedry Mineralogii i Petrografii Politechniki i Uniwersytetu we Lwowie. Od 1940 roku docent w Katedrze Mineralogii i Petrografii Politechniki Lwowskiej. W latach 1940-1941 prowadził wykłady z mineralogii i petrografii dla studentów Wydziału Rolniczo-Lasowego Politechniki Lwowskiej. Od października 1941 do lipca 1944 rok wykładał w średniej szkole chemicznej we Lwowie. Jednocześnie od stycznia 1942 do lipca 1943 roku pracował we lwowskiej Izbie Przemysłowo-Handlowej.
Po 9. miesięcznym pobycie na wsi pod Tarnowem, na początku kwietnia 1945 roku przyjechał do Gdańska. Od 13.04.1945 roku uczestniczył w pracach organizacyjnych przy uruchamianiu Politechniki Gdańskiej (PG). W latach 1945-1948 był dziekanem Wydziału Chemicznego PG, a w latach 1948-1950 prodziekanem tego wydziału. Nominację na profesora nadzwyczajnego i kierownika Katedry Mineralogii i Petrografii Wydziału Chemicznego PG otrzymał 15.01.1946 roku. Zakłady naukowe o podobnym profilu poznał jeszcze przed wojną, w czasie służbowych wyjazdów do Włoch, Niemiec, Francji i Austrii. W tym okresie zwiedzał także kopalnie rud żelaza i fosforytów w północnej Afryce (Tunezja, Algieria, Maroko). Wykładał na Wydziale Chemicznym, na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej PG i w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej NOT w Gdańsku, a także na Wydziale Farmacji Akademii Lekarskiej, a od 1.09.1948 do 31.08.1949 roku w Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. W okresie organizacyjnym Wydziału Chemicznego PG zgromadził okazy mineralogiczne i modele krystalograficzne, a także kompletował bibliotekę wydziałową. Był aktywnym członkiem wielu tow. naukowych: Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Polskiego Towarzystwa Geologicznego, Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Mikołaja Kopernika i Polskiego Towarzystwa Chemicznego.
Główny kierunek jego prac to: ekspertyzy, referaty, orzeczenia jako opracowania technologiczne dotyczące między innymi ilastych minerałów. W 1952 roku zorganizował na PG jako specjalizację ceramikę budowlaną. Laureat wielu nagród, wielokrotnie odznaczany.
Zmarł 5.01.1963 roku w Gdańsku. Został pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
