Pracujący na rzecz gospodarki i społeczeństwa. 
Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej. Profesor, pracownik naukowy, wykładowca akademicki. Wybitny architekt, projektant. Specjalizował się w projektowaniu budynków użyteczności publicznej, w szczególności o przeznaczeniu teatralnym.

Józef Chmiel urodził się 14 lutego 1926 roku w Starej Soli. W  czasie wojny działał w  partyzantce i  Armii Krajowej. W 1950 roku ukończył Wydział Architektury Politechniki Gdańskiej, gdzie przez następne lata był pracownikiem naukowym i wykładowcą. Doktorat uzyskał na podstawie pracy „Naukowa analiza programu teatru muzyczno-dramatycznego w Bydgoszczy”, w 1979 roku został profesorem PG (w Zakładzie Architektury Użyteczności Publicznej na Wydziale Architektury). W tym samym roku (1979) otrzymał status twórcy, nadany przez Ministra Kultury i Sztuki.

W latach 1982–2013 należał do architektonicznej grupy ZAPA, był też członkiem SARP Oddział Wybrzeże. Założył i  prowadził Autorską Pracownię Architektoniczną „Teatr”.

Został odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1973), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1980), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1995), honorową odznaką „Zasłużony Ziemi Gdańskiej” (1997).

Ceniony za talent i pracowitość, niezwykłą wiedzę architektoniczną, był szanowanym i lubianym nauczycielem kolejnych pokoleń architektów. Jego uczniowie nazywali go swoim mistrzem. Jego pasją były podróże – zwiedził prawie cały świat – i narciarstwo. Jako człowiek dobry, bezinteresowny, przyjacielski, pełen miłości do najbliższych i ludzi w ogóle, zjednywał sobie powszechną sympatię.

Był autorem wielu budynków teatralnych w Polsce i za granicą. Do najważniejszych realizacji należą między innymi:

  • Teatr Muzyczny w  Gdyni (1970; współautor Daniel Olędzki), jako generalny projektant nadzorował jego rozbudowę w latach 2009–2013,
  • Opera Nova w Bydgoszczy (wraz z Andrzejem Prusiewiczem),
  • Scena Kameralna w Teatrze Narodowym w Warszawie,
  • Centrum Kongresowe w Warszawie,
  • Teatr Miejski w Kwidzynie (wraz z Ryszardem Semką),
  • Teatr Opery i Baletu w Astanie, • Teatr Narodowy w Warszawie (odbudowa po pożarze, 1985),
  • przebudowa i  rozbudowa Opery Kameralnej i Teatru Rampa w Warszawie (wraz z Danielem Olędzkim),
  • przebudowa i rozbudowa Teatru im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie,
  • przebudowa i rozbudowa Teatru Rozrywki w Chorzowie,
  • przebudowa i rozbudowa Teatru Polskiego w Szczecinie,
  • przebudowa i rozbudowa Teatru Muzycznego w Łodzi,
  • modernizacja Sali Kongresowej w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie (2005).

Zmarł 22 sierpnia 2013 roku w Gdańsku. Został pochowany na cmentarzy Srebrzysko w Gdańsku.