Pracownik nauki pracujący na rzecz gospodarki i społeczeństwa.
Absolwent Wydziału Elektrycznego (obecnie Wydziału Elektrotechniki i Automatyki) Politechniki Gdańskiej. Profesor, pracownik nauki, nauczyciel akademicki, dziekan i prorektor Politechniki Gdańskiej. Specjalista z zakresu pola elektromagnetycznego i pól sprzężonych.
Kazimierz Jakubiuk urodził się 2 maja 1947 roku w Jabłoniu w województwie lubelskim. W Lublinie skończył Technikum Energetyczne. W 1966 roku przybył do Gdańska na studia politechniczne i od tego czasu jest związany z tym miastem. Studia wyższe ukończył z wyróżnieniem w 1972 roku na Wydziale Elektrycznym Politechniki Gdańskiej, uzyskując tytuł magistra inżyniera elektryka. W 1972 roku rozpoczął pracę na macierzystym wydziale, na którym w 1981 roku obronił z wyróżnieniem doktorat, a w 1994 roku otrzymał habilitację. Na stanowisko profesora nadzwyczajnego został powołany w 1995 roku. W roku 2001 uzyskał tytuł naukowy profesora, a w 2007 roku został profesorem zwyczajnym Politechniki Gdańskiej.
W latach 1999–2005 pełnił funkcję prodziekana do spraw nauki Wydziału Elektrotechniki i Automatyki, a od 2005 do 2012 roku dziekana tego wydziału. W czasie pełnienia funkcji dziekana doprowadził, dzięki współpracy z pracownikami wydziału, do odnowienia jego budynków oraz pomieszczeń, zbudowania kilku nowoczesnych laboratoriów i wielu stanowisk badawczych. Rozpoczął również poważną inwestycję – budowę Laboratorium Innowacyjnych Technologii Elektroenergetycznych i Integracji Odnawialnych Źródeł Energii LINTE^2, najbardziej innowacyjnego laboratorium tego rodzaju w kraju.
W 2012 roku został wybrany na prorektora do spraw rozwoju i jakości Politechniki Gdańskiej.
Ponadto w okresie 2003–2007 był kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Elektrotechniki i Automatyki, w latach 2009–2017 kierownikiem Katedry Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki. Odbył staże naukowe w Instytucie Fizyki Jądrowej w Krakowie oraz w Instytucie Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk (PAN) w Gdańsku. Przez cztery kadencje był członkiem Senatu Politechniki Gdańskiej. W ramach działalności dydaktycznej prowadził wszystkie rodzaje zajęć z elektrotechniki teoretycznej, obwodów elektrycznych, elektrodynamiki technicznej i metod numerycznych.
Jego zainteresowania naukowe dotyczą teorii elektrotechniki, w szczególności teorii pól sprzężonych, w tym pola elektromagnetycznego, termicznego i pola odkształceń. Stopnie naukowe i tytuł naukowy uzyskał na podstawie badania fascynujących zjawisk eksplozji i implozji przewodów, które zaliczają się do fizyki wysokich gęstości energii. Przeprowadził oryginalne, wszechstronne badania mechanizmów rozpadów przewodów przy przepływie prądu udarowego o wielkiej gęstości, które przedstawił w monografii „Electrical explosion and implosion of conductors”. Obecnie zajmuje się badaniem pól elektromagnetycznych, głównie w zastosowaniu do celów obronności kraju. Jego dorobek naukowy to ponad 230 artykułów i referatów konferencyjnych, kilka monografii i skryptów. Wypromował czterech doktorów, z których dwóch uzyskało habilitacje. Jest współautorem dwóch patentów, kierownikiem dziewięciu projektów badawczych Komitetu Badań Naukowych i Narodowego Centrum Badań i Rozwoju oraz głównym wykonawcą w pięciu projektach badawczych. Ten dorobek naukowy został wyróżniony trzema Nagrodami Ministra, Nagrodą Wydziału Nauk Technicznych PAN oraz 34 Nagrodami Rektora Politechniki Gdańskiej.
Przez kilka kadencji był członkiem Komitetu Elektrotechniki PAN, jest członkiem Stowarzyszenia Elektryków Polskich oraz Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej (także członkiem Zarządu Oddziału Gdańskiego).
Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, wieloma innymi odznaczeniami państwowymi i resortowymi oraz medalem „Za Zasługi dla Politechniki Gdańskiej”.