Pracujący na rzecz gospodarki i społeczeństwa.
Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej. Profesor, pracownik nauki, nauczyciel akademicki, wybitny urbanista. Wojewoda pomorski (1979-1982), sygnotariusz porozumień sierpniowych. Wdrożył reformę terytorialną Polski.
Prezes Towarzystwa Urbanistów Polskich (1986-1990). Przewodniczący Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju Polskiej Akademii Nauk (1999-2001).
Jerzy Kołodziejski urodził się 13 grudnia 1933 roku w Nowej Wsi (województwo bydgoskie). W 1957 roku ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. W okresie studiów był działaczem studenckim, między innymi przewodniczył Uczelnianemu Parlamentowi Związku Studentów Polskich. Po studiach został asystentem w Katedrze Planowania Regionalnego na Wydziale Architektury PG. W latach 1957–1969 był generalnym projektantem planów regionalnych województwa gdańskiego, a w okresie od 1970 do 1975 roku generalnym projektantem Planu Makroregionu Nadmorskiego. W latach 1970–2000 kierował Zakładem Planowania Regionalnego Instytutu Architektury i Urbanistyki PG.
Autor kilkudziesięciu publikacji naukowych, w tym monografii: „Model planowania regionalnego” (1972), „Diagnoza stanu gospodarki przestrzennej. Raport końcowy” (1987), „O przyszły kształt polskiej przestrzeni” (1991), „System terytorialny państwa” (1993), „Polska przestrzeń w europejskiej perspektywie XXI wieku” (1996). Kierownik projektów badawczych Komitetu Badań Naukowych, między innymi „Region bałtycki w przestrzeni europejskiej”, „Ekoregion Zalewu Wiślanego”. Wypromował siedmiu doktorów. W latach 1999–2001 przewodniczył Komitetowi Przestrzennego Zagospodarowania Kraju Polskiej Akademii Nauk. W okresie 1986–1990 był prezesem Towarzystwa Urbanistów Polskich.
W 1977 roku został powołany na stanowisko wicewojewody gdańskiego, w latach 1979–1982 wojewoda. Uczestniczył w negocjacjach i był jednym z sygnatariuszy porozumień sierpniowych (1980). Po wprowadzeniu stanu wojennego podał się do dymisji. W latach 1989–1991 pełnił funkcję sekretarza stanu w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, odpowiedzialnego za reformę terytorialną państwa.
Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 2001), Medalem Księcia Mściwoja II (pośmiertnie, 2003).
Zmarł 24 czerwca 2001 roku, został pochowany w Alei Zasłużonych cmentarza Srebrzysko w Gdańsku. Rada Miasta Gdańska na wniosek Towarzystwa Urbanistów Polskich nazwała jego imieniem plac przy dworcu kolejowym w Gdańsku-Wrzeszczu.
