Pracujący na rzecz nauki, gospodarki i społeczeństwa.
Absolwent Wydziału Mechanicznego (obecnie Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Okrętownictwa) Politechniki Gdańskiej. Pracownik nauki, profesor PG, prekursor wprowadzania i rozwijania w Polsce metod komputerowych w mechanice, twórca oryginalnej metody obliczeniowej zwanej metodą sztywnych elementów skończonych. Jego program analizy drgań skrętnych okrętowych układów napędowych zakupiła firma Sulzer.
Jan Kruszewski-Majewski urodził się 28 maja 1929 roku w Warszawie. W 1948 roku ukończył Liceum Matematyczno- -Fizyczne w Gdańsku i w tym samym roku został przyjęty na Wydział Mechaniczny Politechniki Gdańskiej. Dyplom inżyniera mechanika o specjalności konstrukcja samochodów i ciągników obronił w 1952 roku. Po rocznej praktyce dyplomowej w Zakładach Samochodów Ciężarowych w Starachowicach dostał się na kurs magisterski Wydziału Mechanicznego Politechniki Gdańskiej. W październiku 1953 roku został przyjęty do pracy w Katedrze Wytrzymałości Materiałów Politechniki Gdańskiej na stanowisko młodszego asystenta. W 1954 roku obronił pracę magisterską. Kontynuując karierę naukową na macierzystej uczelni, w 1966 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych na podstawie rozprawy „Drgania skrętne układów napędowych ze sprzęgłem elastycznym”, a w 1972 – stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy „Metoda sztywnych elementów skończonych w zastosowaniu do obliczeń częstości drgań własnych złożonych układów liniowych”. Profesorem nadzwyczajnym był od 1976, profesora zwyczajnym od 1989 roku.
W latach 1958–1968 pracował jednocześnie na stanowisku adiunkta w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej na Oksywiu (obecnie Akademia Marynarki Wojennej). W latach 1961–1964 był również pracownikiem Centrum Techniki Okrętowej (CTO) w zakładzie zajmującym się obliczeniami i pomiarami drgań konstrukcji okrętowych. Uczestniczył w pomiarach drgań podczas kilkudziesięciu rejsów próbnych statków wyprodukowanych w polskich stoczniach. Będąc pracownikiem CTO, miał okazję uczestniczyć przy narodzinach metod komputerowych w przemyśle okrętowym. Na pierwszym w Polsce tranzystorowym komputerze Elliott 803 opracował pierwszy w Polsce program analizy drgań skrętnych okrętowych układów napędowych.
W 1969 roku opublikował pierwsze doniesienie o zaproponowanej przez siebie metodzie sztywnych elementów. Na jej podstawie zostało opracowanych wiele programów komputerowych, między innymi do analizy drgań skrętnych rozwidlonych układów napędowych, do analizy drgań giętnych kadłubów okrętowych i drgań urządzeń mocowanych sprężyście. Programy, przystosowane do współczesnych komputerów, są do dziś wykorzystywane przez polski przemysł okrętowy.
Profesor Jan Kruszewski jest współautorem sześciu monografii, między innymi „Drgania układów mechanicznych w ujęciu komputerowym”, t. 1: Zagadnienia liniowe” (1992, wraz z E. Wittbrodtem), t. 2: „Zagadnienia wybrane” (1993, z E. Wittbrodtem i Z. Walczykiem), „Metoda sztywnych elementów skończonych w dynamice konstrukcji” (1999, z E. Wittbrodtem i S. Sawiakiem), kilkudziesięciu prac naukowych zamieszczonych w polskich i zagranicznych czasopismach naukowych, recenzji i opinii prac habilitacyjnych, doktorskich i naukowych, a także wielu znaczących programów komputerowych przeznaczonych do analizy drgań konstrukcji. Przygotowywał opracowania i ekspertyzy dla przemysłu.
W 1980 roku prof. Jan Kruszewski uzyskał I miejsce w Polsce w konkursie na najlepszego nauczyciela akademickiego. W 1990 roku przeszedł na emeryturę, jednak kontynuował pracę na rodzimym Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej. Był postrzegany nie tylko jako nieprzeciętny inżynier i naukowiec, ale także jako wspaniały człowiek i humanista. Rozwijał wszechstronne zainteresowania kulturą, w szczególności muzyką i fotografią. Lubił wędrówki po górach i po ziemi kaszubskiej.