Mikielewicz Jarosław | Politechnika Gdańska

Treść strony

Mikielewicz Jarosław

Pracownik nauki pracujący na rzecz nauki, gospodarki i społeczeństwa. 
Absolwent Wydziału Maszynowego (obecnie Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Okrętownictwa) Politechniki Gdańskiej. Profesor, nauczyciel akademicki, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk. Dyrektor Instytutu Maszyn Przepływowych PAN w Gdańsku. Doktor honoris causa trzech polskich uczelni. Wynalazca, uczony z zakresu termodynamiki, wymiany ciepła, mechaniki płynów i odnawialnych źródeł energii.

Jarosław Mikielewicz urodził się 10 kwietnia 1941 roku w Wilnie. Po zakończeniu wojny wraz z rodzicami w 1946 roku przyjechał do Gdańska, gdzie w 1964 z bardzo dobrym wynikiem ukończył studia wyższe na Wydziale Maszynowym Politechniki Gdańskiej. Po studiach rozpoczął pracę na macierzystej uczelni w Katedrze Podstaw Techniki Cieplnej na stanowisku asystenta. Zainteresowania pracą naukową skłoniły go do podjęcia od października 1965 roku pracy w Zakładzie Termodynamiki i Wymiany Ciepła Instytutu Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk (PAN) w Gdańsku.

W 1968 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych, 1972 doktora habilitowanego. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1979 roku (w wieku 38 lat). Profesorem zwyczajnym został w 1990 roku. W 1992 roku Rada Naukowa Instytutu Maszyn Przepływowych PAN wybrała go na stanowisko zastępcy dyrektora ds. naukowych, a w roku 1998 na dyrektora naczelnego Instytutu Maszyn Przepływowych PAN. W 2002 roku został powołany na członka korespondenta PAN, od 2014 roku jest członkiem rzeczywistym. W latach 2011–2014 był prezesem Oddziału PAN w Gdańsku.

Odbył liczne staże zagraniczne, między innymi w Instytucie Fizyki Ciepła Akademii Nauk ZSRR w Nowosybirsku, w Instytucie Wymiany Ciepła i Masy Akademii Nauk BSRR w Mińsku, w Massachusetts Institute of Technology, a także na uniwersytetach stanowych Delaware i Michigan. W latach 1981–1982 pracował w Brown University (Ivy League) w USA jako visiting professor. W 1986 roku w ramach stypendium DAAD przebywał na czterech uniwersytetach niemieckich, w 1988 roku – trzech uniwersytetach amerykańskich (współpraca z Amerykańską Akademią Nauk), a w 1991 roku – w Kanadzie na zaproszenie McMaster University.

Profesor Jarosław Mikielewicz jest wybitnym uczonym z zakresu termodynamiki, wymiany ciepła, mechaniki płynów i odnawialnych źródeł energii. Główne kierunki jego badań to wymiana ciepła w tzw. płynnych żebrach, wrzenie w przepływie, przepływy dwufazowe para–ciecz, kondensacja, uderzenia strug cieczy o powierzchnię, obiegi naturalne w termosyfonach, wykorzystanie energii słonecznej w budownictwie i rolnictwie. Opublikował ponad 200 prac. Wypromował szesnastu doktorów. Prowadzi działalność naukową i inżynierską związaną z innowacyjnymi rozwiązaniami w zakresie energetyki, między innymi z pozyskiwaniem i wykorzystywaniem nowych źródeł energii, a ostatnio – z domową mikrosiłownią kogeneracyjną.

Reprezentował Polskę w Komisji „Energia” 5. Ramowego Programu UE, jest członkiem Międzynarodowego Instytutu Chłodnictwa w Paryżu, członkiem komitetu „Design and Nature” w UK, organizatorem konferencji „Baltic Heat Transfer Conference”, członkiem komitetów honorowych wielu innych konferencji międzynarodowych. Przez kilka kadencji przewodniczył Komitetowi Termodynamiki i Spalania PAN. Był członkiem Centralnej Komisji ds. Tytułu i Stopni Naukowych, członkiem Komitetu Badań Naukowych w drugiej kadencji i przewodniczącym Zespołu T10. Jest wieloletnim członkiem Komitetu Problemów Energetyki, redaktorem naczelnym „Archives of Thermodynamics” i Wydawnictw Instytutu Maszyn Przepływowych PAN, członkiem wielu rad naukowych.

Otrzymał wiele wyróżnień naukowych, między innymi Nagrodę Wydziału IV PAN (1974), Nagrodę Sekretarza PAN (1986), Nagrodę Naukowo-Organizacyjną Sekretarza Wydziału Nauk Technicznych PAN (1995), Subsydium dla Uczonych od Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (2001). W 2010 roku został uhonorowany statuetką Apollo, a w 2011 – Buławą Energetyków za wkład do energetyki oraz Złotym Feniksem przez Kapitułę Fundacji na Rzecz Rozwoju Ekoenergetyki. Jest doktorem honoris causa trzech polskich uczelni: Politechniki Krakowskiej (2004), Politechniki Koszalińskiej (2009) i Politechniki Białostockiej (2014). Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.