Pracujący na rzecz gospodarki i społeczeństwa.
Absolwent Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej. Żeglarz, kapitan jachtowy żeglugi wielkiej, światowy rekordzista w samotnych rejsach, wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa. Pisarz.
Andrzej Urbańczyk urodził się 1 marca 1936 w Warszawie. Uczył się w Liceum Ogólnokształcącym w Lęborku. Jako olimpijczyk został przyjęty na studia bez matury i w 1960 roku został absolwentem Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej. W 1968 roku uzyskał uprawnienia kapitana jachtowego żeglugi wielkiej. W 1970 wyemigrował z Polski, wyjeżdżając przez RFN do Stanów Zjednoczonych i osiedlając się w Kalifornii. Tam pracował między innymi w przemyśle elektronicznym. W 1994 roku na podstawie pracy „Samotny jachting oceaniczny w latach 1876–1993. Żeglarze, dokonania, jachty, trasy” uzyskał stopień doktora (Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu w Krakowie).
W pierwszy rejs – tratwą „Nord” przez Bałtyk – wyruszył 28 sierpnia 1957 roku. Obecnie jest światowym rekordzistą w samotnych rejsach – przepłynął tak ponad 75 000 mil morskich. Jest też jedynym Polakiem, który przebył ponad 120 tysięcy mil pod żaglami, pływając po wszystkich oceanach. Wśród jego najważniejszych wypraw należy wymienić: rejsy na trasach Las Palmas – Barbados (1975, otwartą szalupą), Los Angeles – San Francisco (1977, samotnie), San Francisco – Hawaje – wyspa Wake – Jokohama (1977, samotnie), Jokohama – San Francisco (1978, non stop i samotnie; rekord trasy), San Francisco – Hawaje – San Francisco (1982, samotnie), dookoła świata z zawinięciem do trzech portów (1984, samotnie; Rejs Roku – Srebrny Sekstant), próbę opłynięcia świata non stop w 100 dni (1989, samotnie), drugą próbę opłynięcia świata w 100 dni (1991, samotnie), rejs trasą Słowian na Pacyfiku (1992, samotnie), żeglugę na wodach antarktycznych (1995), żeglugę sekwojową tratwą przez Pacyfik (2002; rekord Guinessa), ponowną wyprawę świerkową tratwą przez Bałtyk (2006). W 2003 otrzymał nagrodę Kolosa za wyczyn roku: rejs tratwą przez Pacyfik i pobicie rekordu wszech czasów długości rejsu na tratwie.
Pierwszy artykuł opublikował w „Świecie Przygód” jako jedenastolatek. W dorosłym życiu na - pisał wiele artykułów prasowych, między innymi do prestiżowego czasopisma „Latitude 38”, pism „Morze”, „Żagle” i „Młody Technik”. Jest również autorem opowiadań („Z całego świata”, „Machina czasu”), szant i piosenek („Śpiew oceanu – ballady, piosenki, toasty i wiwaty”), aforyzmów („Myśli z oceanicznych wacht”), ale przede wszystkim wielu książek, między innymi „Tratwą przez Bałtyk”, „Oceanonauci”, „William Willis, żeglarz niezłomny”, „Tratwa RA, tonie!”, „Samotne rejsy”, „Szalone eskapady”, „Dziękuję ci, Pacyfiku”, „Myszołów kot wspaniały”, „Samotny jachting oceaniczny” 1876–1993, „Polski samotny jachting oceaniczny” 1936–1996, „Bibliografia polskiego samotnego jachtingu”, „Błękitna groza”, „Kilwater życia”, „Alfabet Urbańczyka”, „W Łebie jak w niebie”, „Siedem sekwojowych pni”, „Tratwą przez Bałtyk raz jeszcze”, „Przesłuchanie Andrzeja Urbańczyka”. Napisał również kilka książek edukacyjnych, w tym „Chemia na piątkę”, „Nawigacja prosta, łatwa, zabawna”, „Planowanie rejsów oceanicznych”.
Andrzej Urbańczyk przekazał Politechnice Gdańskiej unikatowy egzemplarz podręcznika „Die Schule der Chemie, oder Erster Unterricht in der Chemie, versinnlicht durch einfache Experimente” (Szkoła chemii albo Pierwsze lekcje chemii odzwierciedlone w prostych eksperymentach), wydanego w maju 1863 roku w Brunszwiku. Jest to najwybitniejsze dzieło niemieckiego agrochemika Juliusa Adolpha Stoeckhardta.