Honorowy Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej. Profesor Politechniki Gdańskiej, nauczyciel akademicki, w ramach działalności architektonicznej i urbanistycznej specjalista w zakresie podstawowych problemów urbanistyki, zarówno w kontekście teoretycznym jak i praktycznym.
Dziekan Wydziału Architektury PG (1993-1999).
Wiesław Anders urodził się 4 stycznia 1933 roku w Grodzisku Wielkopolskim. Od 1945 roku mieszka w Gdańsku. Początkowo pracował w Oddziale Planowania Zabudowy Miasta Prezydium Miejskiej Rady Narodowej, zdobywając pierwsze doświadczenia w zawodzie architekta urbanisty. Studia architektoniczne na Politechnice Gdańskiej ukończył w 1957 roku, przygotowując dyplom na temat Centralnego Dworca Kolejowego w Gdańsku pod kierunkiem prof. Witolda Minkiewicza. Już w czasie studiów podjął pracę projektanta pod kierunkiem profesorów Wiesława Czernego, Wacława Rembiszewskiego i Stanisława Różańskiego, rozpoczął również pracę na stanowisku asystenta w Katedrze Urbanistyki. Za rozprawę doktorską, wykonaną pod kierunkiem prof. Czernego i poświęconą kwestii ruchu pieszego w organizacji osiedli współczesnych na tle rozwoju środków komunikacji mechanicznej, uzyskał nagrodę ministra. Po jej ukończeniu odbył na przełomie lat 1965/1966 dziewięciomiesięczny staż naukowy w pracowni wybitnego architekta urbanisty, prof. Georges’a Candilisa w Paryżu. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych uzyskał w 1978 roku.
W latach 1969–1981 pełnił funkcję kierownika Zakładu Urbanistyki, a dodatkowo od 1971 do 1978 roku dyrektora Instytutu Architektury i Urbanistyki PG. Następnie w okresie 1981–1985 był profesorem Wydziału Architektury Uniwersytetu w Oranie. Po powrocie do kraju kierował Katedrą Urbanistyki, a ponadto w latach 1993–1999 pełnił funkcję dziekana Wydziału Architektury.
Pod jego kierunkiem przygotowano ponad 100 prac magisterskich oraz 19 rozpraw doktorskich. Recenzował wiele prac doktorskich oraz występował jako recenzent w licznych przewodach habilitacyjnych i postępowaniach profesorskich.
W ramach działalności architektonicznej i urbanistycznej zajmuje się podstawowymi problemami urbanistyki, zarówno w kontekście teoretycznym jak i praktycznym. Bardzo istotne są zwłaszcza jego prace odnoszące się do wymiarowania aglomeracji miejskich i ich części na podstawie skali czasoprzestrzennej człowieka. W szczególności dotyczyły one rozwoju przestrzennego Bydgoszczy, kształtowania południowego pasa aglomeracji gdańskiej i koncepcji nadmorskiego obszaru metropolitalnego Gdańska. Ponadto był zaangażowany w kształtowanie przestrzeni osiedli Małe Przymorze w Gdańsku, Rubinkowo w Toruniu, Piątkowo w Poznaniu i wielu innych.
Na szczególną uwagę zasługują prace dotyczące odbudowy, rewaloryzacji i modernizacji zabytkowych zespołów urbanistycznych Polski Północnej, takich jak Stare Miasto w Elblągu, wschodnia część Śródmieścia Elbląga, śródmiejskie zespoły mieszkaniowe dużych miast (Gdańsk, Bydgoszcz, Toruń, Szczecin), dzielnicy Wrzeszcz w Gdańsku, śródmieść Sopotu, Grudziądza, Gdyni, Koszalina czy Malborka. Wiesław Anders opracowywał także studialne propozycje przekształceń śródmieścia Królewca oraz zespołów zabudowy zabytkowej w Algierii. Pracował również przy dokumentacji zespołów zabytkowych Gdańska, w tym w procesie aplikowania o wpis Głównego Miasta, Opływu Motławy i Twierdzy Wisłoujście na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO (1997).
Niezależnie od aktywności badawczej, projektowej i organizacyjno-dydaktycznej Wiesław Anders działa także w Gdańskim Towarzystwie Naukowym, Stowarzyszeniu Architektów Polskich, Towarzystwie Urbanistów Polskich, Komitecie Architektury i Urbanistyki Polskiej Akademii Nauk (PAN), Komisji Kształtowania Przestrzeni Polski Północnej PAN, Komitecie Badań Naukowych, European Association for Architectural Education i wielu innych.
Za działalność naukową, zawodową i społeczną otrzymał wiele nagród resortowych i Rektora PG. Był także laureatem 15 konkursów SARP oraz licznych odznaczeń państwowych i honorowych, w tym Złotego Krzyża Zasługi i Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski.
