Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Profesor Politechniki Gdańskiej, nauczyciel akademicki, artysta malarz, autorka projektów i realizacji malarstwa ściennego, mozaik i witraży w obiektach świeckich i sakralnych.
Aniela Kita urodziła się w 1937 roku w Gdyni. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku malarstwo sztalugowe u prof. Juliusza Studnickiego i malarstwo monumentalne w pracowni prof. Jacka Żuławskiego.
Po uzyskanym z wyróżnieniem dyplomie rozpoczęła w 1963 roku pracę jako asystentka w Katedrze Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej (PG). W 1983 roku przeprowadziła przewód kwalifikacyjny II stopnia. W 1977 roku otrzymała tytuł profesora w dziedzinie sztuk plastycznych. W latach 1984–1987 pełniła funkcję prodziekana ds. kształcenia, a od 1996 do 2007 roku kierowała Katedrą Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury PG. Wypromowała liczną kadrę dydaktyczno-naukową młodych, utalentowanych artystów architektów.
Uprawia malarstwo sztalugowe i monumentalne. Od chwili uzyskania dyplomu bierze udział w organizowanych w kraju i za granicą wystawach malarstwa. Swoje prace prezentowała na wielu wystawach indywidualnych, między innymi w Anglii, Danii, Francji, Norwegii, Szwecji i Niemczech. Jest autorką projektów i realizacji malarstwa ściennego, mozaik i witraży w obiektach świeckich i sakralnych.
Podstawową inspiracją jest dla niej „niewyczerpany szeroki temat zjawisk przyrody oraz funkcjonujący w niej człowiek i jego dzieła”, dodatkowy bodziec stanowi zaś religia, filozofia, nauka i sztuka. Stwarzany przez nią świat malarski jest wynikiem wzajemnych relacji koloru, światła i faktury, w których jeden element przechodzi w drugi – walor staje się kolorem i plamą, podobnie światło. Jest to świat wymyślony, pozbawiony jakiejkolwiek dosłowności – wykreowany, powstający ze środków malarskich i ich wzajemnych relacji. Istotne jest w nim to, co nieuchwytne, nie do końca określone, co daje odbiorcy szerokie pole do własnej interpretacji: dopowiedzenia i wypełnienia pozostawionego przez artystkę marginesu, które artystka nazywa „dotykaniem świata”.
Podobnym językiem jak w malarstwie Aniela Kita posługuje się w realizacjach w architekturze. Jej witraże są kompozycjami kontrastowych „zestrojów” kolorystycznych, tak dobranych, by nie wywołały dysonansu. Bogate kolorystycznie, harmonijnie promieniują wewnętrznym światłem, tworząc właściwy obiektom sakralnym klimat i nastrój.
Do ważniejszych jej prac należą unikatowe witraże w kościołach pw. NMP Królowej Polski w Gdyni i pw. św. Józefa i Judy Tadeusza w Rumi oraz witraże wykonane w technice klasycznej w kościołach pw. Matki Boskiej Miłosiernej w Radomiu i pw. św. Józefa w Słupsku. Jest także autorką monumentalnej kompozycji figuralnej, wykonanej klasyczną techniką mozaikową, którą zrealizowała na ścianie ołtarzowej kościoła pw. Miłosierdzia Bożego w Kielcach.
Wielokrotnie nagradzana, otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz liczne nagrody zawodowe. Jej prace znajdują się w wielu muzeach, galeriach i kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.