Honorowy Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Profesor Politechniki Gdańskiej, pracownik nauki, nauczyciel akademicki, specjalista w zakresie metrologii elektronicznej i inżynierii biomedycznej. Prorektor PG ds. Ogólnych (1990–1996).
Antoni Zbigniew Nowakowski urodził się 6 lipca 1943 w Krakowie. W 1961 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Bydgoszczy i podjął studia na Wydziale Łączności/Elektroniki Politechniki Warszawskiej, uzyskując w 1967 roku dyplom magistra inżyniera, w specjalności elektroniczna aparatura medyczna. Od marca 1967 roku do końca września 2023 roku był pracownikiem Politechniki Gdańskiej, zatrudnionym jako nauczyciel akademicki, początkowo w Katedrze Miernictwa i Elementów Elektronicznych na Wydziale Elektroniki PG, od 1974 - adiunkt, od 1986 - docent w Instytucie Technologii Elektronicznej, od roku 1991 - profesor nadzwyczajny WETI. W 2000 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych, a w roku 2002 został profesorem zwyczajnym.
Od początku pracy do końca lat osiemdziesiątych prowadził zajęcia dydaktyczne i badania w obszarze metrologii elektronicznej, w szczególności w zakresie podczerwieni i zagadnień elektrotermicznych, zakończone rozprawami doktorską (1973) i habilitacyjną (1985). W roku akademickim 1974–1975 odbył staż podoktorski w Physics Department Uniwersytetu Hariota-Watta w Edynburgu. Od 1975 roku kierował zespołem badawczym Zagadnień Termicznych w Instytucie Technologii Elektronicznej, a w latach 1980–1988 był wicedyrektorem ds. naukowych tego instytutu. W latach 1990 - 1996 pełnił funkcję prorektora PG ds. Ogólnych, gdzie do jego głównych zadań należały między innymi zagadnienia zinformatyzowania uczelni. Zainicjował inwestycję połączenia światłowodową siecią LAN kampusu PG i utworzenia w 1994 roku Centrum Informatycznego TASK, największej wówczas w Polsce metropolitalnej sieci MAN, łączącej instytucje naukowe w Trójmieście z siecią krajową NASK. Był inicjatorem utworzenia centrum superkomputerowego i przez wiele lat przewodniczącym Rady Użytkowników CI TASK; inicjatorem i przewodniczącym Rady Programowej cyklicznej konferencji INFOBAZY – bazy danych dla nauki. Został zaproszony do udziału w pracach Zespołu ds. Infrastruktury Informatycznej Nauki Komitetu Badań Naukowych, którego był członkiem przez 13 lat, w tym jego przewodniczącym przez 7 lat. W okresie V Programu Ramowego Badań Komisji Europejskiej był delegatem Polski do ISTC (Information Society Technology Committee). Przez wiele lat był wiceprezesem Narodowego Komitetu CODATA przy Prezydium PAN oraz przez 3 kadencje członkiem Executive Board CODATA ICSU – Committee on Data for Science and Technology of the International Council for Science w Paryżu.
Profesor Antoni Nowakowski zaangażował się w prace na rzecz rozwoju inżynierii biomedycznej jako dyscypliny naukowej i kierunku studiów wyższych w Polsce, tworząc od podstaw szkołę naukową inżynierii biomedycznej w Politechnice Gdańskiej. W 1991 roku zorganizował Katedrę Elektroniki Medycznej i Ekologicznej, przemianowaną w 2002 roku na Katedrę Inżynierii Biomedycznej, którą kierował przez 23 lata. W zakresie kształcenia i badań współpracował z uniwersytetami w Kilonii i Ilmenau w Niemczech, City University w Londynie, Uniwersytetem w Glasgow, VUB w Brukseli, UPC w Barcelonie, Uniwersytetami we Florencji, w Patras w Grecji, a w Polsce z Akademią Medyczną w Gdańsku, Instytutem Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej PAN, Akademią Górniczo-Hutniczą w Krakowie i Politechniką Warszawską. W 2002 roku WETI PG uzyskał dyplom Centrum Doskonałości Technologii Medycznych CEMET, w 2013 roku uprawnienia doktoryzowania, w roku 2016 habilitowania w dyscyplinie Biocybernetyka i Inżynieria Biomedyczna.
Do osiągnięć dydaktycznych profesora A. Nowakowskiego należy zaliczyć współtworzenie specjalizacji Metrologia, Elektronika Medyczna oraz Informatyka w Medycynie, a także od 2008 roku nowego interdyscyplinarnego kierunku studiów Inżynieria Biomedyczna, we współpracy z Wydziałami Chemicznym i Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej. Od roku 2009 prowadził projekt POKL „Przygotowanie i realizacja kierunku inżynieria biomedyczna – studia międzywydziałowe”.
Przez wiele lat był członkiem Komisji Czujników Komitetu Metrologii i Aparatury Pomiarowej PAN, członkiem Komitetu Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej PAN (KBIB PAN), członkiem sekcji nauk technicznych Polskiej Akademii Umiejętności (PAU), członkiem Komitetu Fizyki Medycznej, Radiobiologii i Diagnostyki Obrazowej PAN, a także członkiem rad naukowych IBIB PAN - Instytutu Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej PAN, ICM UW - Interdyscyplinarnego Centrum Modelowania Uniwersytetu Warszawskiego, Biblioteki Narodowej.
Wynikiem prac badawczych KBIB PAN jest między innymi 9-cio tomowe dzieło Biocybernetyka i Inżynieria Biomedyczna 2000, wydane w latach 2002–2006, gdzie profesor A. Nowakowski był edytorem tomów 7 i 8, oraz edycja serii Inżynieria Biomedyczna, Podstawy i Zastosowania, gdzie był edytorem tomu Informatyka Medyczna w 2019 i tomu Obrazowanie Biomedyczne w roku 2020. Był inicjatorem i edytorem serii wydawniczej Postępy Inżynierii Biomedycznej i autorem 2 monografii tej serii. W badaniach naukowych największe uznanie uzyskały jego prace w zakresie obrazowania termicznego w podczerwieni – aktywnej termografii dynamicznej i tomografii termicznej w nieinwazyjnej diagnostyce medycznej: w śródoperacyjnym nadzorze serca, w diagnostyce oparzeń, wdrożone do praktyki klinicznej i wyróżnione nagrodą Andronicos G. Kantsios Award USA i Nagrodą Siemensa. Przez wiele lat był członkiem Executive Board międzynarodowej organizacji QIRT – Quantitative Infrared Thermography (obecnie honorary member EB QIRT) i edytorem najważniejszego w termografii podczerwieni czasopisma QIRT Journal (obecnie editor emeritus). Był członkiem rad programowych czasopism naukowych Biocybernetics and Biomedical Engineering, TASK Quarterly, PAK, Acta Bio-Optica et Informatica Medica.
Był współzałożycielem i członkiem Zarządów: Polskiego Towarzystwa Techniki Sensorowej (obecnie członkiem honorowym) oraz Polskiego Towarzystwa Inżynierii Biomedycznej, a od 1968 roku członkiem Polskiego Towarzystwa Fizyki Medycznej (obecnie członkiem honorowym); był członkiem towarzystw naukowych POLSPAR, PTETIS, IEEE EMBS i innych. Tworzył Stowarzyszenie HL7 w Polsce, międzynarodowej organizacji non-profit, której celem jest tworzenie i rozpowszechnianie standardów interoperacyjności w dziedzinie ochrony zdrowia. Był członkiem Rady Programowej projektu Polskie Sztuczne Serce. W roku 2011 doprowadził do powstania w POLSPAR Komitetu Termografii i Termometrii w Podczerwieni (TTP). Współorganizował cykliczne konferencje Biocybernetyka i Inżynieria Biomedyczna oraz sesje specjalne poświęcone termografii w medycynie na konferencjach IEEE EMBC, QIRT oraz TTP. W tym zakresie działał także na forum miedzynarodowym w EAMBES. Ponadto był ekspertem w Dyrekcji Generalnej X Komisji Europejskiej - Helthcare Telematics.
Profesor Antoni Nowakowski był promotorem 17 zakończonych rozpraw doktorskich. W kierowanej Katedrze Inżynierii Biomedycznej obroniono 6 rozpraw habilitacyjnych, a 5 osób uzyskało tytuł profesora. Był opiekunem ponad 200 dyplomów magisterskich i inżynierskich; zrecenzował ponad 100 prac doktorskich, habilitacyjnych i wniosków o tytuł lub stanowisko profesora, kilkaset projektów badawczych, artykułów w krajowych i zagranicznych czasopismach naukowych i w materiałach konferencyjnych. Jest autorem 13 patentów i ponad 30 wdrożeń.
Za działalność naukową i dydaktyczną został wyróżniony między innymi: Złotym Krzyżem Zasługi (1987), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1997), Krzyżem Kawalerskim (1997), Oficerskim (2002) oraz Komandorskim (2012) Orderu Odrodzenia Polski, nagrodą MNiSW za całokształt działalności (2013) oraz medalami Politechniki Gdańskiej (1994, 2013) i Akademii Medycznej w Gdańsku (1997).