Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Absolwent Wydziału Budowy Maszyn (obecnie Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Okrętownictwa) Politechniki Gdańskiej. Profesor, pracownik nauki, wybitny specjalista w zakresie budowy i eksploatacji maszyn oraz energetyki, w szczególności w specjalności termodynamika i wymiana ciepła, technika cieplna, systemy i urządzenia energetyczne. Dziekan Wydziału Mechanicznego Politechniki Gdańskiej (2008-2016).
Jan Stąsiek urodził się 31 stycznia 1948 roku w Kwidzynie. W 1972 roku ukończył studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Gdańskiej. W bardzo krótkim czasie, bo już w 1975 roku, uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych na podstawie pracy pt. „Wyznaczanie współczynników emisji ciał stałych włączonych w promieniujący układ otwarty”, natomiast stopień doktora habilitowanego, na podstawie rozprawy pt. „Zastosowanie uogólnionych współczynników konfiguracji i zasady transformacji powierzchniowej do radiacyjnej wymiany ciepła w układach z ośrodkiem optycznie czynnym” otrzymał w 1985 roku. Oba stopnie naukowe nadała mu Rada Wydziału Budowy Maszyn Politechniki Gdańskiej z wyróżnieniem.
Podczas siedmioletniego pobytu w City University w Londynie, początkowo jako Senior Research Fellow, a następnie jako Professorial Research Fellow poddał się ponownie próbom doktorskim i uzyskał kolejno: stopień Degree of Doctor of Philosophy (PhD) za pracę pt. „Liquid Crystal Thermography and True-Colour Image Processing in Heat and Fluid Flow Experiments” w roku 1992 oraz stopień Degree of Doctor of Science (DSc) w roku 1995 za pracę pt. „Analytical, Numerical and Experimental Methods for Combined Radiation and Convection Heat Transfer, Thermal Technology and Some Related Problems”. Uzyskanie brytyjskiego stopnia naukowego DSc należy uznać za szczególne i wybitne osiągnięcie naukowe, które przyznawane jest nielicznie. 24 maja 1996 roku w historycznej siedzibie Mera Londynu „Guildhall” wręczono tylko jeden dyplom DSc i to właśnie profesorowi Janowi A. Stąsiekowi.
W latach 1986-1998 odbył cztery długoterminowe zagraniczne staże naukowe: RWTH, Aachen – 1986 (sześć miesięcy), City University, Londyn – 1989-1995 (siedem lat), Uniwersytet Techniczny w Monachium – 1989 (1 miesiąc stypendium DAAD), Royal Institute of Technology (KTH), Sztokholm – 1998 (3 miesiące stypendium Swedish Institute).
13 marca 1998 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych, a od 1 stycznia 2005 roku zatrudniony jest na stanowisku profesora zwyczajnego PG. W latach 2000-2012 pełnił funkcję kierownika Katedry Techniki Cieplnej (obecnie Instytut Energii) PG. Był współzałożycielem i dziekanem Wyższej Szkoły Zarządzania w Kwidzynie (1999-2002). W latach 2008-2016 dwukrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Mechanicznego Politechniki Gdańskiej.
Jest autorem i współautorem ponad 320 publikacji naukowych, w tym 14 monografii i książek naukowych wydanych w USA, Wielkiej Brytanii i Polsce, 21 artykułów z listy JCR, 4 podręczników i skryptów dydaktycznych oraz około 270 publikowanych artykułów i recenzjowanych prezentacji konferencyjnych. Wypromował 6 doktorów, w tym dwóch zagranicznych. Był opiekunem ponad 60 prac inżynierskich i magisterskich, w tym większości w języku angielskim na kierunku angielskojęzycznym realizowanym na Wydziale Chemicznym (EPM). Współpracuje z przemysłem i licznymi ośrodkami naukowymi Europy i świata.
Pełnił funkcję Pełnomocnika Rektora ds. Współpracy z City University, Londyn, Royal Institute of Technology (KTH), Sztokholm oraz University of Genoa, Genua. W latach 2004-2005 pełnił także funkcję przewodniczącego Sekcji T10B (Energetyka) Komitetu Badań Naukowych (KBN) w Warszawie.
Był organizatorem i współorganizatorem 4 grantów inwestycyjnych ze środków KBN na zakup aparatury o wartości ponad 1,2 mln zł, a także współzałożycielem i organizatorem klastra „Klimapomerania” zrzeszającego firmy branży klimatyzacyjnej, wentylacyjnej i chłodnictwa regionu pomorskiego.
Za swą działalność naukową i dydaktyczną został czterokrotnie wyróżniony nagrodami MNSzWiT (1979, 1980, 1984, 1986), wieloma nagrodami Rektora PG oraz odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2000) i Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2005). Jest także laureatem nagrody Prezesa Rady Ministrów za wybitny dorobek naukowy za rok 2007 (przyznaną w 2008 roku, a wręczoną w Urzędzie Rady Ministrów 9 lutego 2009).