Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej (2018).
Absolwent Instytutu Okrętowego (obecnie Wydział Inżynierii Mechanicznej i Okrętownictwa) Politechniki Gdańskiej. Profesor Politechniki Gdańskiej i Instytutu Maszyn Przepływowych PAN w Gdańsku. Pracownik naukowy, nauczyciel akademicki, specjalista z zakresu pędników okrętowych, metod ich projektowania a także w zakresie przewidywania niestacjonarnych zjawisk kawitacyjnych i ich wpływu na pracę tych pędników.

Jan Andrzej Szantyr urodził się 6 lutego 1950 roku w Koszalinie. Również tam ukończył w 1967 roku  II Liceum Ogólnokształcące im. W. Broniewskiego. W tym samym roku podjął studia na Wydziale Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej, które ukończył w roku 1973 (w międzyczasie Wydział zmienił nazwę na Instytut Okrętowy), uzyskując tytuł magistra inżyniera mechanika w zakresie budowy okrętów. W tymże roku podjął pracę w Instytucie Maszyn Przepływowych PAN w Gdańsku na stanowisku asystenta w Zakładzie Pędników Okrętowych. W tym Zakładzie przeszedł wszystkie stopnie kariery akademickiej, uzyskując stopień doktora nauk technicznych (1978), stopień doktora habilitowanego (1986 na Politechnice Gdańskiej) oraz tytuł profesora (1996).

Zajmował się rozwijaniem oryginalnych modeli teoretycznych i programów komputerowych do projektowania różnych rodzajów pędników okrętowych. W szczególności interesowały go zjawiska niestacjonarnej kawitacji, wpływające negatywnie na pracę tych pędników i wywołujące erozję, drgania wymuszone przez niestacjonarne siły hydrodynamiczne i wysoki poziom emisji hydroakustycznej. Oryginalne metody jego autorstwa były używane przez wiele lat do analizy tych zjawisk w polskim przemyśle okrętowym i w licznych ośrodkach zagranicznych.

W roku 1999 przeszedł do pracy na Wydziale Oceanotechniki i Okrętownictwa Politechniki Gdańskiej, obejmując Katedrę Hydromechaniki Okrętu. W latach 2002–2005 był dziekanem tego Wydziału. W 2005 roku przeszedł do pracy na Wydziale Mechanicznym PG, obejmując kierownictwo Katedry Maszyn Wirnikowych. Prowadził wykłady z hydromechaniki ogólnej i okrętowej, metod numerycznych w hydromechanice, teorii i projektowania pędników okrętowych, oraz mechaniki płynów.

Przez 15 lat był konsultantem Centrum Techniki Okrętowej w Gdańsku, a przez 9 lat członkiem (z wyboru) międzynarodowych komitetów technicznych okrętowych basenów modelowych. Przez wiele lat był ławnikiem Odwoławczej Izby Morskiej przy Sądzie Wojewódzkim w Gdańsku.

Jest autorem/współautorem 4 książek naukowych oraz około 150 prac naukowych i ponad 200 niepublikowanych prac badawczych.

Za działalność naukową został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi RP oraz Srebrnym Medalem brytyjskiego Royal Society of Naval Architects.