Honorowy Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Absolwent Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej. Profesor Politechniki Gdańskiej, był specjalistą w dziedzinie chemii i technologii tłuszczów. Dziekan Wydziału Chemicznego (1975-1978), prorektor Politechniki Gdańskiej (1978-1981).
Włodzimierz Zwierzykowski urodził się 25 kwietnia 1929 roku w Bydgoszczy. W 1950 roku po zdaniu matury podjął studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej uzyskując w 1954 roku dyplom inżyniera, a w 1956 roku magistra inżyniera chemika. W 1962 roku uzyskał stopień naukowy doktora broniąc pracy doktorskiej, której promotorem był Henryk Niewiadomski. Stopień naukowy docenta uzyskał w 1965 roku, a tytuł naukowy profesora otrzymał w roku 1977.
Pracę zawodową rozpoczął w 1945 roku (luty-sierpień) pracując jako robotnik w fabryce obuwia „Leo” w Bydgoszczy. Po uzyskaniu tytułu inżyniera (1954) podjął pracę na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej będąc do 1956 roku asystentem w Katedrze Chemii Organicznej. W latach 1956−1969 był starszym asystentem, adiunktem, od 1966 roku docentem w Katedrze Technologii Tłuszczów. W kolejnych latach (1969−1991) był docentem i profesorem nadzwyczajnym w Zakładzie Technologii Tłuszczów Instytutu Chemii i Technologii Organicznej oraz Żywieniowej, od 1974 roku kierownikiem tegoż Zakładu, od 1977 roku na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W latach 1991−1999 był kierownikiem Katedry Technologii Tłuszczów Wydziału Chemicznego PG. W 1999 roku przeszedł na emeryturę, pracując na etacie profesora naukowego.
W trakcie pracy na Politechnice Gdańskiej pełnił między innymi funkcje: kierownika Zakładu / Katedry Technologii Tłuszczów PG (1974-1999) oraz zastępcy dyrektora Instytutu Chemii i Technologii Organicznej oraz Żywnościowej (1073-1975). W latach 1975−1978 był dziekanem Wydziału Chemicznego PG, a w okresie lat 1978−1981 prorektorem Politechniki Gdańskiej.
Był członkiem rad naukowych: Instytutu Fizykochemii Powierzchni i Katalizy PAN, Instytutu Chemii Przemysłowej, Instytutu Przemysłu Mięsnego i Tłuszczowego. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego, w latach 1974-1975 przewodniczącym Oddziału Gdańskiego. W latach 1984−1988 był przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku.
Tematyka zainteresowań naukowych Włodzimierza Zwierzykowskiego obejmowała zagadnienia chemii i technologii tłuszczów i detergentów oraz badanie właściwości fizycznych i użytkowych układów koloidalnych / zdyspergowanych. W ramach współpracy między innymi z Departamentem Rolnictwa USA prowadził badania autooksydacji tłuszczów. Kolejne badania dotyczyły ozonolizy kwasów tłuszczowych i wykorzystania powstałego kwasu brasylowego do otrzymywania poliuretanów, co podnosiło odporność hydrolityczną tworzyw. Zajmował się także fizykochemią zjawisk powierzchniowych, właściwości układów koloidalnych i substancji powierzchniowo czynnych i ich wykorzystaniem w praktyce. W zespole badawczym prowadził szerokie badania nad procesem wypieniania, służącym do usuwania surfaktantów ze ścieków.
Profesor Włodzimierz Zwierzykowski ściśle współpracował z zakładami przemysłu tłuszczowego i chemii gospodarczej, a także z instytutami badawczymi tych sektorów. Niektóre z opracowanych technologii znalazły zastosowanie w przemyśle. Współpracował z naukowcami z ośrodków naukowych z Niemiec, Bułgarii, Czechosłowacji, ZSRR, Francji, USA.
Zmarł 28 listopada 2022 roku, został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie (6 grudnia 2022).
W dorobku naukowym posiadał ponad 220 pozycji naukowych, w tym siedem patentów. Wypromował sześciu doktorów, z których jedna osoba uzyskała stopień doktora habilitowanego, a dwie tytuły profesorskie. Był recenzentem kilkudziesięciu rozpraw doktorskich i rozpraw habilitacyjnych oraz kilku wniosków o tytuł profesora.
Za osiągnięcia naukowo–badawcze został odznaczony Srebrnym (1970) i Złotym (1974) Krzyżem Zasługi (1974) oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1989). Otrzymał wielokrotnie nagrody Rektora PG, a ponadto nagrody: Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego (1967), Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska (1972), Wydziału Nauk Rolniczych i Leśnych PAN (1971). W 2010 roku otrzymał Medal Pamiątkowy Politechniki Gdańskiej, a w 2017 Medal za zasługi dla Politechniki Gdańskiej. W 2015 roku został wyróżniony tytułem Honorowy Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.