Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Absolwent Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej. Profesor Politechniki Gdańskiej, pracownik nauki, nauczyciel akademicki, specjalista w dziedzinie chemii organicznej.
Andrzej Chimiak urodził się 12 marca 1932 roku we Lwowie. W 1950 roku zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym w Sopocie, po czym rozpoczął studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej uzyskując w 1954 roku najpierw tytuł inżyniera chemika, a następnie na Politechnice Warszawskiej tytuł magistra inżyniera chemika. Kolejno, na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej obronił pracę doktorską, której promotorem był prof. Emil Taszner (1962) oraz habilitację (1971). Tytuł naukowy profesora otrzymał w 1978 roku. W 1997 roku przeszedł na emeryturę. W 2014 roku został wyróżniony tytułem Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Będąc pracownikiem naukowym na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej był kolejno: asystentem w Katedrze Technologii Środków Leczniczych PG (1956-1959); asystentem, starszym asystentem, adiunktem i docentem Katedry Chemii Ogólnej PG (1959-1969). Od 1968 roku był docentem etatowym, od roku 1978 profesorem nadzwyczajnym i od roku 1992 profesorem zwyczajnym w Zakładzie / Katedrze Chemii Organicznej. W trakcie pracy odbył roczne staże naukowe w Labotatorium J. Rudingera Czechosłowackiej Akademii Nauk w Pradze (1969-1970) oraz Laboratorium J. Neilandsa na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley w USA (1979-1080).
W okresie pracy na Wydziale Chemicznym PG pełnił między innymi funkcje prodziekana Wydziału (1973-1975) oraz kierownika Zespołu Naukowego Chemii Organicznej (1970-1994). Andrzej Chimiak wypromował pięciu doktorów.
Zainteresowania naukowe Andrzeja Chimiaka skupiały się wokół zagadnień chemii aminokwasów i peptydów, N-hydroksyloamin, organicznych związków siarki oraz biochemii sideroforów.
