Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Absolwent Wydziału Elektrycznego (obecnie Wydziału Elektrotechniki i Automatyki) Politechniki Gdańskiej. Profesor Politechniki Gdańskiej, pracownik nauki, nauczyciel akademicki, specjalista z zakresu automatyki elektroenergetycznej, robotyki i systemów mechatroniki.
Andrzej Grono urodził się 23 czerwca 1938 roku w Zamościu (powiat Maków Mazowiecki). W latach 1952–1956 uczył się w Technikum Budowy Maszyn w Elblągu, a od 1958 do 1963 roku studiował na Politechnice Gdańskiej na Wydziale Elektrycznym. W roku 1972 uzyskał stopień doktora, w 1992 doktora habilitowanego. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 2002 roku. W 2014 roku wyróżniony tytułem Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Przed studiami pracował jako technik w przemyśle (1956–1958), a w 1963 roku został zatrudniony na Politechnice Gdańskiej, przechodząc tam kolejne szczeble kariery zawodowej i naukowej. Jednocześnie w latach 1985–1986 współpracował z Przedsiębiorstwem Państwowym „Polcargo” jako rzeczoznawca inspektor na budowie elektrowni wodnej na rzece Eufrat w Iraku.
Prowadził zajęcia dydaktyczne z urządzeń automatyki, podstaw robotyki i systemów mechatroniki na macierzystym wydziale oraz podstaw robotyki na Wydziale Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki. W 1998 roku wykładał robotykę i systemy mechatroniki w Leeds Metropolitan University w Anglii. Wypromował ponad 120 magistrów i inżynierów oraz sześciu doktorów. Jest autorem lub współautorem prawie 500 pozycji, z czego 209 stanowią publikacje, patenty (40) i skrypty. Był redaktorem działu „Automatyka i Robotyka” „Zeszytów Naukowych PG”, pełnił funkcję assiciate editor „International Journal of Power and Energy Systems” (USA).
Główny kierunek jego badań naukowych stanowiły nowe rozwiązania w dziedzinie układów automatycznej synchronizacji obiektów elektroenergetycznych. Odbył zagraniczne staże naukowe w Leningradzkim Instytucie Elektrotechnicznym i na Politechnice Mediolańskiej oraz dwa rejsy badawcze na MS „Sanok” i MS „Zamość”, podczas których prowadził badania eksploatacyjne automatycznego synchronizatora okrętowych prądnic synchronicznych SPA-50, wdrożonego do produkcji w Zakładach Okrętowych Urządzeń Elektrycznych „Elmor” w Gdańsku.
Kontynuacją tej tematyki badawczej był automatyczny synchronizator bloków elektroenergetycznych o największych mocach znamionowych SAG-105, wdrożony do produkcji w Zakładach Pomiarowo-Badawczych Energetyki „Energopomiar” w Gliwicach. Uczestnicząc w badaniach spalinowych zespołów prądotwórczych dużej mocy przeznaczonych do awaryjnego zasilania elektrowni atomowych, opracował metodę oraz układ superszybkiej synchronizacji. W wymienionych rozwiązaniach wykorzystano liczne patenty, których był twórcą lub współtwórcą.
Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej (PTETiS), należał do Komitetu Automatyki Elektroenergetycznej, Normalizacyjnej Komisji Problemowej nr 70, The International Association of Science and Technology for Development (Kanada), Technical Committee on Power & Energy Systems (USA), The Institute of Electrical and Electronics Engineers (USA).
Otrzymał Złoty Krzyż Zasługi (1984), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1995) oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej (1998), a także wyróżnienia: Jubileuszowy Medal Politechniki Gdańskiej (2004–2005), Srebrną Odznakę PTETiS (2008), medal „Za Zasługi dla Politechniki Gdańskiej” (2009). Trzykrotnie został uhonorowany Nagrodą Ministra za wyróżniającą się działalność naukowo-badawczą oraz 39 razy przez Rektora PG za osiągnięcia naukowe, dydaktyczne i organizacyjne. Pełnił wiele funkcji z wyboru, między innymi prodziekana do spraw nauki oraz członka Senatu PG i przewodniczącego Senackiej Komisji ds. Nauki (1999–2005). Był inicjatorem i sekretarzem kapituły Nagrody im. prof. Romualda Szczęsnego za najlepszą pracę dyplomową w zakresie nowoczesnych technologii obronioną na Politechnice Gdańskiej (przyznawana przez Prezydenta Gdyni). W latach 2011–2020 przewodniczył Radzie Fundacji „Sapientes et Audentes Fortuna Iuvat”, która wyłania raz w roku wybitnego absolwenta Wydziału Elektrotechniki i Automatyki do Nagrody dziekana Ludwika Referowskiego.
Z okazji 90-lecia Aeroklubu Gdańskiego, jako były pilot szybowcowy, zainicjował, zorganizował i zredagował jubileuszową księgę zatytułowaną „Nasze przygody lotnicze” (2019). Napisał też książkę rodzinną „Opowiedz mi, dziadku” (wydanie cyfrowe).