Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Profesor Politechniki Gdańskiej, pracownik nauki, nauczyciel akademicki, specjalistka w dziedzinie inżynierii chemicznej i procesowej.
Bożenna Teresa Kawalec-Pietrenko urodziła się 4 stycznia 1945 roku w Tomaszowie Lubelskim. W 1967 roku ukończyła studia wyższe na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej uzyskując dyplom magistra inżyniera chemika. Na tej uczelni uzyskała także kolejne stopnie naukowe, w roku 1977 doktora nauk chemicznych, w 1993 roku doktora habilitowanego w zakresie inżynierii chemicznej, w 2000 tytuł profesora nauk technicznych. Postępowanie przeprowadzono na Wydziale Inżynierii Chemicznej i Procesowej Politechniki Warszawskiej.
Praca zawodowa Bożenny Kawalec-Pietrenko obejmowała kolejno: stażystkę w Katedrze / Zakładzie Inżynierii Chemicznej na Wydziale Inżynierii Chemicznej Politechniki Warszawskiej (1968-1970) oraz studium doktoranckie na tym wydziale w latach 1970−1974.
Kolejne stanowiska związane są z Wydziałem Chemicznym Politechniki Gdańskiej. W latach 1974−1991 była starszą asystentką i adiunktem w Zakładzie / Katedrze Inżynierii i Aparatury PG, w latach 1991−2010 kierowała Katedrą Inżynierii i Aparatury Chemicznej i Procesowej Wydziału Chemicznego PG. Od 1995 roku pracowała na stanowisku profesora nadzwyczajnego PG. W latach 1996−1999 była prodziekanem ds. nauki na Wydziale Chemicznym PG. Od 1997 roku była także kierownikiem Studium Podyplomowego Inżynierii i Aparatury Procesowej. W latach 2001−2003 była profesorem w Katedrze Inżynierii i Aparatury Procesowej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. W 2016 roku przeszła na emeryturę. W tym też roku została wyróżniona tytułem Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Odbyła kilka staży naukowych w uznanych uczelniach: Rheinisch Westfälische Technische Hochschulew Aachen (1983 i 1985), Oulu Univesity w Finlandii (1989), Universität Hannover (1990−91), Kernforschungszentrum w Karlsruhe (1991), Technische Fachhochschule w Berlinie (1992,1994,1995), Toyama Universityw w Japonii (2000, 2001, 2003), University of Cantabria w Santander w Hiszpanii (2007) oraz University of Santiago w Santiago de Compostela w Hiszpanii (2007).
Tematyka zainteresowań naukowych Bożenny Kawalec-Pietrenko obejmowała: reaktory wielofazowe, hydrodynamikę i wymianę masy w układach wielofazowych ze zdyspergowaną fazą gazową, wytwarzanie mikro- i submikrocząstek w układach mikroemulsyjnych, a także oczyszczanie ścieków: metody chemiczne i biochemiczne, biofiltrację gazów oraz inżynierię procesów przetwórczych żywności. Na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej wypromowała sześciu doktorów.
Bożenna Kawalec-Pietrenko aktywnie udzielała się w pracy międzynarodowych i krajowych organizacji i stowarzyszeń. Była członkiem Executive Board of the European Federation of Chemical Engineering (EFCE) (1999-2004 i 2008-2013), od roku 2005 przewodniczącą Section on Environmental Protection and Sustainability EFCE. W latach 1997−2004 członkiem i przewodniczącą Sekcji Inżynierii Procesowej Komitetu Badań Naukowych, redaktorem czasopisma „Process Safety and Environmental Protection” (2007-2008), członkiem Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Reologii Technicznej (2002-2008).
Członkostwo w organizacjach i stowarzyszeniach obejmuje także: Komitet Inżynierii Chemicznej i Procesowej PAN (od 1996), w tym przewodniczenie Sekcji Przepływów Wielofazowych tego komitetu (od 2003), Uniwersytecką Komisję Akredytacyjną (od 2007), działalność na rzecz Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT i Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego.
Profesor była także członkiem Rad Programowych czasopism: „Chemical and Process Engineering” (od 2006), „Environmental Biotechnology” (od 2005), „Inżynieria i Aparatura Chemiczna” (od 2001 i od 2003 przewodnicząca), „Przemysł Chemiczny” (2001−2004) oraz od 2009 roku recenzentem dla „Science and Technology Agency” w Bratysławie na Słowacji.
Udzielała się aktywnie w pracach komitetów naukowych: 7th European Congress of Chemical Engineering (ECCE) w Kopenhadze w Danii (2007) i 8th ECCE w Pradze w Czechach (2010), przewodniczyła komitetom organizacyjnym XV (1995) oraz XX (2010) Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej Inżynierii Chemicznej i Procesowej, a także VII−X Ogólnopolskich Konferencji Rozdzielania Układów Niejednorodnych (1999-2008).
Była twórcą i przewodniczącą komitetów organizacyjnych I−IX Ogólnopolskich Konferencji Przepływów Wielofazowych, członkiem komitetów naukowych 24. ogólnopolskich konferencji z zakresu inżynierii chemicznej i procesowej.