Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej. 
Absolwent Wydziału Łączności (obecnie Wydziału Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki) Politechniki Gdańskiej. Profesor Politechniki Gdańskiej, pracownik nauki, nauczyciel akademicki, pionier badań w zakresie wykorzystywania metod sztucznej inteligencji w rozpoznawaniu obrazów, widzenia komputerowego i inteligentnych interfejsów.

Witold Malina  urodził się w 1937 roku we Lwowie. W 1960 roku ukończył studia na Wydziale Łączności Politechniki Gdańskiej uzyskując dyplom magistra inżyniera łączności w specjalności radiotechnika. Pracę zawodową rozpoczął jako asystent w Katedrze Elektroenergetyki z przeznaczeniem do Ośrodka Maszyn Matematycznych (późniejszy Ośrodek Obliczeniowy) PG. W 1964 roku awansował na stanowisko starszego asystenta. Z chwilą włączenia w 1964 roku Ośrodka Obliczeniowego w skład Instytutu Informatyki na Wydziale Elektroniki PG awansował na stanowisko adiunkta w Zakładzie Przetwarzania Informacji tego instytutu. W roku 1983 uzyskał stopień doktora habilitowanego, a w 2003 otrzymał tytuł naukowy profesora.

W latach 1984-1990 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Elektroniki. W latach 1989-2000 zapoczątkował działanie i był kierownikiem Katedry Inteligentnych Systemów Interaktywnych. W latach 1996-2008 był członkiem zespołu doradczego kwartalnika naukowego International Journal Machine Graphics & Vision, członkiem Zespołu Sensorów i Receptorów Komitetu Automatyki i Robotyki PAN oraz członkiem Sekcji Inżynierii Oprogramowania Komitetu Informatyki PAN.

Profesor Witold Malina był krajowym pionierem badań w zakresie wykorzystywania metod sztucznej inteligencji w rozpoznawaniu obrazów, widzenia komputerowego i inteligentnych interfejsów. Badania w tym obszarze zapoczątkował i prowadził na Politechnice Gdańskiej już od wczesnych lat 80-tych, gdy dyscyplina naukowa „sztuczna inteligencja” nie była jeszcze tak powszechnie uprawiana w Polsce jak to ma miejsce obecnie. Opracowana przez niego metoda uogólnienia klasycznego kryterium Fishera na zadania wieloklasowe i sformułowane dwuparametrowe kryterium Fishera, pozwalające wyprowadzić wszystkie znane wcześniej heurystyczne metody konstrukcji liniowych transformacji i ocenić ich właściwości - opublikowane w 1981 roku w czołowym czasopiśmie z tej dziedziny IEEE Transactions on Pattern Analysis and Machine Intelligence - uzyskały uznanie i liczne cytowania. Wypromował pięciu doktorów.

W 2019 roku został wyróżniony tytułem Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.