Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Absolwent Wydziału Budowy Okrętów (obecnie Wydział Inżynierii Mechanicznej i Okrętownictwa) Politechniki Gdańskiej. Profesor Politechniki Gdańskiej, pracownik nauki, nauczyciel akademicki, specjalista w zakresie budowy i eksploatacji maszyn.
Zygmunt Paszota urodził się 7 lipca 1938 roku w Brodnicy. Studia wyższe ukończył w 1962 roku na Wydziale Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej. Jeszcze podczas studiów, w 1961 roku, został zatrudniony jako konstruktor w Zakładach Urządzeń Okrętowych „Hydroster” w Gdańsku i pracował tam 1967 roku. Jako stypendysta rządu francuskiego w 1966 roku odbył praktykę w stoczniach w Saint-Nazaire i w Nantes w zakresie napędu hydrostatycznego urządzeń okrętowych. W 1967 roku przebywał na praktyce w biurze konstrukcyjnym brytyjskiej firmy Vickers, doskonaląc się w zakresie projektowania, konstrukcji i technologii wykonawstwa wysokociśnieniowych pomp osiowych tłokowych. Pod jego nadzorem pompy te zostały zaprojektowane w systemie metrycznym i zastosowane w rozwiązaniach maszyn sterowych produkowanych przez Hydroster.
W 1967 roku został zatrudniony jako specjalista w Zakładzie i Laboratorium Napędu Hydrostatycznego w Katedrze Obrabiarek do Metali Wydziału Mechaniczno-Technologicznego Politechniki Gdańskiej, a w 1972 roku obronił rozprawę doktorską. Od 1976 roku pracował w Zakładzie Urządzeń Okrętowych Instytutu Okrętowego Politechniki Gdańskiej i w instytucie tym uzyskał w 1984 roku habilitację.
W latach 1983–1987 pracował jako wykładowca i organizator studiów oraz laboratoriów na powstającym Wydziale Okrętowym Uniwersytetu Technologicznego w Oranie (Algieria). Podobny charakter miała jego praca na tunezyjskim Uniwersytecie w Safakis (w l’Institut Supérieur Technologique des Inżynier, profesor Politechniki Gdańskiej, specjalista w dziedzinie budowy i eksploatacji maszyn – napędu hydrostatycznego maszyn (Industries et des Mines de Gafsa). W latach 1990–1994 na Wydziale Mechanicznym tego instytutu opracował i uruchomił program – organizowanych głównie na potrzeby przemysłu wydobywczego fosfatów – studiów napędu hydrostatycznego i hydrokinetycznego maszyn roboczych ciężkich.
Po powrocie do kraju został powołany na stanowisko prodziekana do spraw nauki na Wydziale Oceanotechniki i Okrętownictwa Politechniki Gdańskiej (1996–2002). Równolegle podjął pracę na stanowisku profesora nadzwyczajnego na Wydziale Techniki Morskiej Politechniki Szczecińskiej (1996–2007). W 1997 roku został profesorem nadzwyczajnym Politechniki Gdańskiej, w 2007 otrzymał tytuł naukowy profesora.
Jest autorem 147 opublikowanych osiągnięć naukowych, ośmiu oryginalnych (opatentowanych) osiągnięć wdrożeniowych, 29 prac wykorzystanych w praktyce przemysłowej i ponad 200 publikacji. Jego opublikowana w 2002 roku przez Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej książka „Aspects énergétiques des transmission hydrostatiques” została w 2004 roku nominowana do nagrody francuskiego szkolnictwa wyższego: Prix ROBERVAL – Prix francophone du livre et de la communication en technologie. W 2016 roku w niemieckim wydawnictwie Lambert Academic Publishing ukazała się jego praca „Energy losses in hydrostatic drive. Drive investigation method compatible with diagram of power increase opposite to the direction of power flow”. Był również współredaktorem monografii „Pionierzy Politechniki Gdańskiej”, wydanej w 2005 roku z okazji sześćdziesięciolecia uczelni.
Promotor 192 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich (w tym 38 w języku francuskim) oraz sześciu prac doktorskich. Autor koncepcji centralnego układu hydrostatycznego zasilania maszyn o zminimalizowanych stratach energetycznych, znanego i rozpowszechnionego obecnie w światowej technice i literaturze pod nazwą load sensing. Ponadto stwierdził, że opublikowany w 1898 roku wykres Sankeya – opisujący spadek mocy w silniku lub w układzie napędowym jako zgodny z kierunkiem przepływu mocy – jest błędny, ponieważ zgodnie z nim straty i sprawność energetyczna silników lub układów napędowych są określane przez badaczy i producentów jako funkcje parametrów, które same zależą od strat. Zaproponował zastąpienie wykresu Sankeya wykresem Paszoty, w którym wzrost mocy w silniku lub w układzie napędowym jest przeciwny do kierunku przepływu mocy.
W 2018 roku wyróżniony tytułem Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.