Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Profesor Politechniki Gdańskiej, pracownik naukowy, nauczyciel akademicki na Wydziale Elektroniki (obecnie Wydziału Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki) Politechniki Gdańskiej. Dziekan Wydziału Elektroniki PG (1982-1987).
Wojciech Sobczak urodził się 22 sierpnia 1938 roku Wągrowcu. Studia wyższe ukończył w 1962 roku na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Warszawskiego uzyskując tytuł magistra fizyki. W 1967 roku uzyskał stopień naukowy doktora, a w 1974 roku doktora habilitowanego. Oba doktoraty obronił na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. Tytuły profesorskie profesora nadzwyczajnego oraz zwyczajnego uzyskał odpowiednio w latach 1979 i 1989.
W 1962 roku rozpoczął pracę na Politechnice Gdańskiej w Katedrze Podstaw Telekomunikacji na Wydziale Łączności (obecnie Wydział Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki). W latach1973-1982 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. naukowych Instytutu Telekomunikacji, w latach 1982-1987 dziekana Wydziału Elektroniki, a w latach 198701990 prorektora ds. rozwoju PG. W latach 1971-2006 był kierownikiem Katedry (do 1982 Zakładu) Teorii Systemów Informacyjnych. W 2009 roku przeszedł na emeryturę, pracował do 2012 roku na Politechnice Gdańskiej.
W pierwszym okresie (do połowy lat siedemdziesiątych) jako główne kierunki działalności naukowej profesora Wojciecha Sobczaka można wymienić w zakresie telekomunikacji – statystyczną teorię odbioru i przetwarzania sygnałów i informacji oraz w zakresie automatyki zagadnienia automatycznego rozpoznawania obiektów. Od około 30 lat profesor Sobczak zajmował się głównie problematyką leżącą w obszarze teleinformatyki, a w szczególności systemami wielodostępowymi w sieciach komputerowych. Jako najważniejsze wyniki uzyskane w tym zakresie można wymienić sformułowanie i w podstawowych przypadkach rozwiązanie problemu optymalizacji analogowych i cyfrowych systemów wielodostępowych, zarówno ze zwielokrotnianiem centralnym jak i dwuetapowym. Wartościowe są prace na temat analizy wpływu sprzężenia zwrotnego i kodowania na jakość transmisji w systemach wielodostępowych, a także analiza ilościowa efektu blokowania systemów wielodostępowych wskutek interferencji sygnałów oraz zakłóceń zewnętrznych.
W drugiej połowie lat siedemdziesiątych został członkiem Komitetu Informatyki PAN (był pierwszym przewodniczącym powstałej wówczas Sekcji Sieci Komputerowych), a od 1987 roku członkiem Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji PAN. W latach 1968-1970 uczestniczył w pracach grupy autorów i realizatorów pierwszej w świecie radiowej sieci komputerowej „ALOHA”, University of Hawaii, Honolulu, USA.
W latach 1985-2000 był reprezentantem Polski w Inernational Federation for Information Processing – TC6 (Communications Systems). W tym okresie był czynnym członkiem licznych komitetów międzynarodowych kongresów, seminariów i zagranicznych konferencji naukowych.
Recenzent ponad 100 prac doktorskich, habilitacyjnych i wniosków profesorskich dla najważniejszych krajowych ośrodków akademickich. Jest autorem 12 książek i ponad 60 publikacji. Wypromował 18 doktorów.
Za całokształt dorobku w zakresie kształcenia i wychowania młodej kadry naukowej w 1988 roku został wyróżniony nagrodą indywidualną I stopnia Ministra Edukacji Narodowej. Otrzymał 4 nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za monografie i podręczniki akademickie. Odznaczony został między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W 2014 roku wyróżniony tytułem Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.