Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Absolwentka Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej. Profesor Politechniki Gdańskiej, pracownik nauki, nauczyciel akademicki, specjalistka w dziedzinie chemii fizycznej.
Irmina Uruska urodziła się 1 grudnia 1926 roku w Brześciu n/Bugiem. W 1951 roku ukończyła studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej uzyskując dyplom magistra inżyniera chemika. W 1965 roku uzyskała tytuł doktora broniąc pracy napisanej pod kierunkiem Włodzimierza Libusia. Na macierzystym wydziale uzyskała również stopień naukowy doktora habilitowanego (1981). Tytuł naukowy profesora nauk chemicznych otrzymała w 1991 roku.
W 1950 roku podjęła pracę zawodową w Głównym Instytucie Przemysłu Rolnego i Spożywczego (włączony później do Instytutu Chemii Przemysłowej) początkowo jako asystent, adiunkt i kierownik pracowni, w której pracowała do 1958 roku. Od 1958 roku była pracownikiem Katedry / Zakładu Chemii Fizycznej Politechniki Gdańskiej kolejno jako adiunkt (1958-2001), docent (od 1972), profesor. W 1997 rok przeszła na emeryturę. Do 2001 roku pracowała jako profesor naukowo-badawczy.
Pracując zawodowo pełniła między innymi następujące funkcje: zastępcy dyrektora Instytutu Inżynierii Chemicznej i Technik Pomiarowych PG (1972), kierownika Studium Doktoranckiego przy Wydziale Chemicznym PG (1974-1985), prodziekana ds. Kształcenia (1984-1990). Była także przewodniczącą Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów PG (1993-1996).
Zainteresowania badawcze Irminy Uruskiej skupiały się wokół zagadnień termodynamiki roztworów. W trakcie pracy na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej wypromowała pięciu doktorów. W 2014 roku wyróżniona tytułem Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Zmarła 2 grudnia 2015 roku.