Honorowy Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.
Absolwent Wydziału Budownictwa Wodnego (obecnie Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska) Politechniki Gdańskiej. Profesor Politechniki Gdańskiej, pracownik nauki, nauczyciel akademicki, specjalista w zakresie budownictwa morskiego, mechaniki gruntów i fundamentowania oraz geotechniki środowiska. Dziekan Wydziału Budownictwa Wodnego (1999-2004).
Bohdan Zadroga urodził się w 1944 roku w Brześciu n/Bugiem. Studia wyższe ukończył w 1966 roku na ówczesnym Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej, uzyskując dyplom magistra inżyniera budownictwa w specjalności budownictwo morskie. Bezpośrednio po studiach rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną w Politechnice Gdańskiej jako nauczyciel akademicki. Przez 59 lat związany z PG, początkowo jako student (5 lat), a następnie jako nauczyciel akademicki (54 lata). W latach 1966-2014 zatrudniony był na obecnym Wydziale Inżynierii Lądowej i Środowiska, a w latach 2015-2020 na Wydziale Oceanotechniki i Okrętownictwa.
W Politechnice Gdańskiej uzyskał następujące stopnie i tytuły naukowe: magistra inżyniera (1966), doktora nauk technicznych (1973 z wyróżnieniem), doktora habilitowanego (1983), profesora (1998) oraz pełnił następujące funkcje: zastępcy kierownika Katedry (1984-2000), kierownika Katedry (2000-2006), prodziekana Wydziału ds. kształcenia (1987-1990) oraz dziekana Wydziału (1999-2004).
Jest specjalistą w zakresie budownictwa morskiego, mechaniki gruntów i fundamentowania oraz geotechniki środowiska. Wraz z doktorantami zrealizował łącznie jako kierownik i główny wykonawca 11 grantów KBN (w tym 6 indywidualnych, 3 doktorskie, 1 celowy i 1 zamawiany). Wypromował 6 doktorów nauk technicznych.
Za osiągnięcia dydaktyczne i naukowo-badawcze otrzymał nagrodę zespołową (1980) i indywidualną (1985) Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, a za osiągnięcia inżynierskie związane z budową Portu Północnego w Gdańsku nagrodę zespołową Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej (1978). Otrzymał także łącznie około 50 indywidualnych i 10 zespołowych nagród Rektora PG za osiągnięcia naukowo-badawcze, dydaktyczno-wychowawcze oraz za działalność organizacyjną.
W ramach współpracy naukowo-badawczej i dydaktycznej w kraju i za granicą odbył staże naukowe w: Instytucie Podstawowych Problemów Techniki w Warszawie (9 miesięcy, 1979-80), Uniwersytecie w Karlsruhe w Niemczech (2, miesiące 1975), Duńskim Instytucie Geotechniki w Lingby (3 miesiące 1985) i Uniwersytecie w Tampere w Finlandii (6 miesięcy, 1991/92 i 3 miesiące, 1995). Efektem staży naukowych w Finlandii jest opracowanie i wydanie 3. monografii na Uniwersytecie w Tampere, modyfikacja fińskiej normy palowej oraz przyznanie w 1995 roku honorowego stanowiska docenta na tym uniwersytecie.
Opublikował łącznie około 300 prac w kraju i za granicą (w tym 5 monografii krajowych i 3 zagraniczne). Szczególnie interesująca jest monografia pt. „Stateczność fundamentów bezpośrednich. Badania modelowe i analizy numeryczne”, wydana w 2010 roku w Wydawnictwie PG. Przedstawiono w niej i przeanalizowano aktualny stan wiedzy oraz zaproponowano metodykę opartą na koncepcji ESE (Experimental Soil Engineering) kompleksowego sprawdzania stateczności fundamentów bezpośrednich złożonych układów fundament - obciążenie zewnętrzne – podłoże gruntowe (FOP). Przeanalizowano w niej 12 złożonych przypadków obciążeń zewnętrznych i jednocześnie złożonej budowy podłoża gruntowego.
W ogólnokrajowych organizacjach naukowych pełnił przez wiele lat następujące funkcje: sekretarza Sekcji Geotechniki Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN (1981-1985), członka Sekcji Budownictwa KBN (1991-1994), v-ce prezydenta Polskiego Komitetu Geotechniki (2005-2008 i 2011-2014).
Jest członkiem Pomorskiej Okręgowej Izby Budownictwa, posiada od 2007 roku, uprawnienia budowlane do projektowania i kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, jest rzeczoznawcą Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Wodnych i Melioracyjnych NOT w zakresie budownictwa wodnego, geotechniki i fundamentowania (od 1979), ma certyfikat indywidualny Polskiego Komitetu Geotechniki (od 1998). Przez 40. lat (1980-2019) był redaktorem działu Geotechnika w czasopiśmie „Inżynieria Morska i Geotechnika”, organie Politechniki Gdańskiej, Komitetu Gospodarki Morskiej NOT oraz Polskiego Komitetu Geotechniki.
W trakcie pracy w Politechnice Gdańskiej otrzymał następujące odznaczenia państwowe: Srebrny (1974) i Złoty (1987) Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej (1996), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2002). W 2018 roku wyróżniony tytułem Honorowy Profesor Emeritus Politechniki Gdańskiej.