Rozbudowa uczelni | Politechnika Gdańska

Treść strony

Rozbudowa uczelni

Na zdjęciu: Wnętrze Auditorium Maximum. Źródło: Sekcja Historyczna BPG  

Wnętrze Auditorium Maximum.
Wnętrze Auditorium Maximum.

Wzrost liczby studentów i rozszerzenie działalności spowodowały konieczność rozbudowy. Największą inwestycją było wzniesienie w 1929 r. połączonego z Gmachem Głównym budynku, zawierającego największą (400 miejsc) salę wykładową, czyli Auditorium Maximum, przeznaczoną dla fizyki. Merytorycznym projektodawcą był prof. Carl Ramsauer. Na wzór sali Zennecka w Uniwersytecie Technicznym w Monachium oddzielono audytorium od zaplecza ruchomą ścianą, umożliwiając w ten sposób przygotowanie pokazów na zapleczu podczas wykładu w sali. Budynek o kubaturze 23 tys. m3 utrzymany jest w duchu kubizmu. Przewidywano jego połączenie z rozbudowanym gmachem Chemii ale to nigdy nie nastąpiło. Nowa sala, wyposażona w funkcjonalny stół demonstracyjny, była w owym czasie jedną z najlepszych sal wykładowych w Europie.

W tym samym czasie powiększono budynek Wydziału Elektrycznego, podwyższono wschodnią nawę Hali Maszyn i rozbudowano pawilon Hydromechaniki. W niewykorzystanych dotąd poddaszach Gmachu Głównego powstały nowe kreślarnie i tunel aerodynamiczny (nad Aulą). Na przykrytych przeszklonym dachem wewnętrznych dziedzińcach wygospodarowano pomieszczenia dla zbiorów kolejnictwa i Muzeum Mechaniki. Ogólna kubatura wszystkich budynków wzrosła do 222 tys. m3.

Powiększył się także obszar Politechniki. Przy dzisiejszej ulicy Siedlickiej w roku 1928 powstał Dom Studentów, mieszczący m.in. stołówkę (przedtem funkcję tę pełnił barak między Gmachem Głównym a Chemią), kawiarnię i pomieszczenia klubowe. Sąsiedni plac służył od 1923 r. do ćwiczeń sportowych. Dla Instytutu Lotniczego uzyskano w roku 1939 dom dawnej loży masońskiej przy ulicy Własna Strzecha.

Działające od roku 1925 Studium Rolnicze otrzymało lokum przy obecnej ulicy Rogaczewskiego, a Instytuty Botaniki i Zoologii korzystały od 1927 r. z sal Seminarium Nauczycielskiego przy dzisiejszej ulicy Sobieskiego. Wynajmowano również od miasta kazamaty na Grodzisku, które przystosowano na kwatery studenckie i siedziby korporacji.