Na zdjęciu: Członkowie Akademickiego Związku Sportowego, 1930 r. Źródło: Sekcja Historyczna BPG
Charakterystyczny dla przedwojennej Politechniki Gdańskiej był znaczny udział studentów nie niemieckich. Byli wśród nich Ukraińcy, Rosjanie, Bułgarzy, Jugosłowianie, Estończycy, Żydzi i in. Lecz zdecydowaną większość stanowili Polacy - od 36% w r. 1922 i 21% w r. 1929 do 29% w 1938 r. Od 1922 r. nie było ich nigdy mniej niż 300; najwięcej w latach 1922 (595), 1927 (509) i 1930 (521).
Starającym się o utrzymanie niemieckiego charakteru uczelni władzom sprawiło to poważne problemy. Próbowano je rozwiązywać przez zachęcanie studentów z Niemiec, których dzięki różnym ułatwieniom było najwięcej: od 43% w roku 1922 do 63% w roku 1928. Stosunkowo mało było studentów z samego Gdańska: od 28% w roku 1922 do 14% w 1928 r. Studenci polscy od samego początku mieli swoje organizacje. Już w r. 1913 powstał Związek Akademików Gdańskich - z konieczności tajny. Po 1 wojnie zaczęły się tworzyć organizacje jawne - za zgodą władz uczelni.
Były to: Bratnia Pomoc Studentów Polaków Politechniki Gdańskiej (1921), Koło Studentów Techniki Okrętowej Politechniki Gdańskiej "Korab" (1924), Koło Chemików Studentów Polaków Politechniki Gdańskiej (1925), Polskie Koło Studentów Architektury Politechniki Gdańskiej (1925), Koło Mechaników i Elektrotechników Studentów Polaków Politechniki Gdańskiej (1926) i wiele innych.
Powstały również 4 korporacje (studenci niemieccy mieli ich 29). Działały poza tym różne organizacje polityczne i społeczne oraz 3 stowarzyszenia sportowe. Studenci polscy mieli na uczelni własne kreślarnie oraz dom akademicki przy obecnej ulicy Legionów. Do 1933 r. stosunki były raczej poprawne, chociaż nie brakowało zadrażnień.
