Data dodania: 2023-08-25
To dla mnie czas intensywnego rozwoju. Aleksandra Laska absolwentką Szkoły Doktorskiej
Promotorem pracy doktorskiej naukowczyni, pt. „Influence of friction stir welding technological parameters on the properties of the joints of selected aluminum alloys” (Wpływ parametrów technologicznych zgrzewania tarciowego z przemieszaniem na własności złączy z wybranych stopów aluminium) jest prof. Marek Szkodo. Recenzenci to dr hab. inż. Mirosław Czechowski profesor UMG (Uniwersytet Morski w Gdyni), prof. dr hab. inż. Lucjan Śnieżek (Wojskowa Akademia Techniczna), prof. dr hab. inż. Agata Dudek (Politechnika Częstochowska).
– Moja praca doktorska dotyczy wpływu naprężeń własnych i gęstości dyslokacji na właściwości mechaniczne i fizykochemiczne spoin wytworzonych nowoczesną, innowacyjną technologią o nazwie Friction Stir Welding – tłumaczy Aleksandra Laska.
Friction Stir Welding to metoda zgrzewania tarciowego w stanie stałym, w której z wykorzystaniem specjalnego obrotowego narzędzia możliwe jest uzyskanie złączy o wysokich własnościach mechanicznych, wolnych od pęknięć i porowatości. Proces może być realizowany na frezarkach, specjalistycznych zgrzewarkach tarciowych oraz stanowiskach zrobotyzowanych.
– W tej metodzie, proces zgrzewania polega na mechanicznym mieszaniu materiałów. W przypadku moich badań są to stopy aluminium w stanie uplastycznienia. Poprzez to mechaniczne mieszanie, w materiale pojawiają się naprężenia własne. Występują one bardzo często i są wielokrotnie przyczyną problemów, zwłaszcza w procesie tradycyjnego spawania. Mogą prowadzić np. do pękania materiału. W mojej pracy analizowałam parametry procesu, czyli m.in. prędkość obrotową, prędkość liniową czy geometrię narzędzia oraz ich wpływ na właściwości mechaniczne czy elektrochemiczne materiału.
Gdy stopy aluminium poddawane są procesowi spawania, łatwo powstają wady. Dodatkowo podczas krzepnięcia stopionego pod wpływem dostarczonej energii materiału, wydziela się wodór w postaci bąbelków gazu, które mogą zatrzymywać się w stygnącym metalu powodując jego porowatość. Użycie metody FSW czyli zgrzewania tarciowego niweluje te ryzyka w znacznym stopniu.
– W moich badaniach skupiam się na stopach aluminium, ponieważ jest to materiał, który wraz innymi kompozytami wypiera powoli stal na rynku przemysłowym. Stal jest bowiem materiałem ciężkim, a w przemyśle okrętowym i przede wszystkim lotniczym istotną rolę odgrywa masa – podkreśla Aleksandra Laska.
W najbliższej przyszłości naukowczyni chce kontynuować badania rozpoczęte w przewodzie doktorskim. Od października rozpoczyna pracę w pełnym wymiarze godzin na WIMiO w Zakładzie Technologii Maszyn i Automatyzacji Produkcji.
– Czas studiów doktorskich był dla mnie bardzo owocny – mówi doktorantka – Poza samymi studiami byłam też zatrudniona na Wydziale jako pracownik techniczny. Dzięki temu nauczyłam się obsługi maszyn i w moich badaniach jestem zupełnie niezależna, ponieważ laboratorium maszynowe nie ma przede mną tajemnic. Studia III stopnia to również świetna możliwość wyjazdów zagranicznych i nawiązywania kontaktów. Ja niestety studiowałam w okresie pandemii i ograniczonej mobilności, jednak mimo tego udało mi się odbyć staż we Włoszech, Słowacji i w Niemczech, oraz uczestniczyć w konferencjach w Bułgarii i Portugalii.
