Data dodania: 2025-05-15
Trzech naukowców PG wśród 100 najzdolniejszych badaczy przed trzydziestką
Mgr. inż. Michał Baranowski, elektronika
Jest doktorantem Szkoły Doktorskiej i asystentem w Katedrze Inżynierii Mikrofalowej i Antenowej na Wydziale Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki. W ramach doktoratu (pod opieką promotora dr. hab. inż. Adama Lamęckiego, prof. PG) prowadzi badania nad nowymi pasywnymi układami mikrofalowymi z wykorzystaniem metody deformacji kształtu. W wyniku jego badań opracowana została nowa zintegrowana metoda projektowania układów elektronicznych wysokiej częstotliwości. Proces ten zastosował do stworzenia efektywnej procedury optymalizacji projektów układów o nieregularnych kształtach, która została wykorzystana do opracowania nowych układów rezonatorów i filtrów mikrofalowych o gładkich profilach, do zastosowań w nowoczesnych systemach telekomunikacyjnych, wykonanych za pomocą technologii druku 3D. Urządzenia te cechują się lepszymi parametrami elektromagnetycznymi, a zaproponowane narzędzie do projektowania jest unikalne w dziedzinie inżynierii mikrofalowej. Kontynuuje badania nad projektami koncentrycznych filtrów dolno-przepustowych drukowanych 3D (we współpracy z zespołem badawczym prof. Miguela Laso z Publicznego Uniwersytetu Nawarry) oraz nad modelowaniem chropowatości powierzchni folii miedzianych używanych do wytwarzania układów RF PCB, z użyciem metod deformacji kształtu (we współpracy z firmą EM Invent).
Dr inż. Adrian Olejnik, inżynieria materiałowa
W 2024 r. obronił pracę doktorską w dyscyplinie Inżynieria Materiałowa (promotorzy: prof. dr hab. inż. Robert Bogdanowicz i dr hab. inż. Katarzyna Siuzdak, prof. IMP PAN). Obecnie pracuje w Katedrze Metrologii i Optoelektroniki na Wydziale Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki, w grupie prof. Roberta Bogdanowicza. Prowadzi badania w tematyce biosensoryki foto-elektrochemicznej, których celem jest analityka istotnych biologicznie związków (molekuły, białka). Na co dzień zajmuje się charakteryzacją i modyfikacją materiałów półprzewodnikowych oraz opracowywaniem metod pomiarowych dla efektywnej detekcji. Istotnym elementem jego pracy badawczej jest integracja metod eksperymentalnych i teoretycznych. Jego dorobek publikacyjny obejmuje 30 artykułów z listy JCR, w tym w prestiżowym czasopiśmie ACS Nano (IF = 16). Był kierownikiem projektów Diamentowy Grant (MEiN) i PRELUDIUM (NCN), które zostały zrealizowane w Laboratorium Materiałów Funkcjonalnych w Instytucie Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku, przy wsparciu prof. Katarzyny Siuzdak z IMP PAN.
Dr inż. Łukasz Pawłowski, inżynieria materiałowa
Jest adiunktem w Zakładzie Technologii Biomateriałów Instytutu Technologii Maszyn i Materiałów na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Okrętownictwa. Jego działalność naukowa koncentruje się na projektowaniu inteligentnych powłok kompozytowych na powierzchniach tytanowych do zastosowań implantologicznych. Badania te obejmują wytwarzanie i charakterystykę powłok kompozytowych na bazie chitozanu osadzanych metodą elektroforetyczną. Celem badań jest opracowanie innowacyjnych powłok na implanty stomatologiczne lub stawu biodrowego, które minimalizują ryzyko pooperacyjnych infekcji bakteryjnych oraz zwiększają zdolność implantu do wiązania się z tkanką kostną. Badania te realizowane sią m.in. w ramach projektów MINIATURA (NCN) oraz AURUM PLUS (IDUB). W dotychczasowym dorobku posiada 24 publikacje naukowe (w tym 21 z listy JCR) oraz patent. Według bazy Web of Science jego aktualny indeks Hirscha wynosi 10. Polskie Towarzystwo Materiałoznawcze przyznało mu nagrodę główną za najlepszą pracę doktorską (promotor prof. dr hab. inż. Andrzej Zieliński, promotor pomocniczy dr inż. Michał Bartmański) z zakresu inżynierii materiałowej za rok 2023. Ponadto został też laureatem Nagrody im. prof. Henryka Struszczyka za oryginalne autorskie osiągnięcia w badaniach w dziedzinie chityny i jej pochodnych przyznawaną przez Polskie Towarzystwo Chitynowe.
Najstarszy program stypendialny
Program START Fundacji na rzecz Nauki Polskiej to najstarszy program stypendialny dla najlepszych młodych naukowców reprezentujących wszystkie dziedziny nauki w Polsce (od 1993 r.). Jego celem jest wspieranie wybitnych młodych uczonych i zachęcanie ich do dalszego rozwoju naukowego. Stypendyści i stypendystki są wybierani w drodze wieloetapowego konkursu, w którym oceniana jest jakość ich dotychczasowego dorobku naukowego. 100 laureatek i laureatów programu START w edycji 2025, wybranych z grona 725 kandydatów, otrzyma roczne stypendium w wysokości 30 tys. zł, które można przeznaczyć na dowolny cel.