Badania nad lekami immunosupresyjnymi w pracy doktorskiej | Politechnika Gdańska

Jego praca pt. „Synteza amidowych, estrowych i bioizosterycznych pochodnych kwasu mykofenolowego jako związków o działaniu antyproliferacyjnym” została napisana pod kierunkiem dr hab. inż. Grzegorza Cholewińskiego, prof. PG. Pracę recenzowały prof. Katarzyna Gobis z Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, prof. Beata Kolesińska z Politechniki Łódzkiej oraz dr hab. Agnieszka Wojtkielewicz z Uniwersytetu w Białymstoku.

— Tematem mojej pracy doktorskiej były poszukiwania nowych, bezpieczniejszych leków immunosupresyjnych dla pacjentów po przeszczepach. Obecne terapie skutecznie zapobiegają odrzuceniu przeszczepu, jednak ich stosowanie wiąże się z poważnymi skutkami ubocznymi, takimi jak infekcje czy nowotwory — tłumaczy dr Juliusz Walczak. — Punktem wyjścia do badań był kwas mykofenolowy i jego pochodne — leki szeroko stosowane w transplantologii, ale obarczone licznymi działaniami niepożądanymi. W ramach pracy zaprojektowałem i otrzymałem 49 nowych związków opartych na rdzeniu tej cząsteczki, z klas: amidów, estrów i bioizosterów cyklicznych, które następnie poddane zostały analizie z wykorzystaniem metod obliczeniowych oraz badań biologicznych in vitro. Oceniona została ich zdolność do hamowania enzymów odpowiedzialnych za działanie immunosupresyjne oraz toksyczność wobec zdrowych i nowotworowych linii komórkowych.

Część uzyskanych przez naukowca związków wykazała niższą toksyczność wobec zdrowych komórek, zachowując aktywność immunosupresyjną, a niektóre dodatkowo prezentowały właściwości przeciwutleniające lub przeciwnowotworowe. Wyniki te pokazują, że modyfikacja znanej cząsteczki może prowadzić do opracowania leków o korzystniejszym profilu bezpieczeństwa i szerszym potencjale terapeutycznym.

Dr Juliusz Walczak jest absolwentem Wydziału Chemicznego, gdzie studiował na kierunku Technologia Chemiczna. Wybór studiów drugiego stopnia, Chemii, wynikał już z jego znacznego ukierunkowania na chemię organiczną.

— Choć tematyka mojej rozprawy doktorskiej (chemia medyczna) znacząco odbiega od treści zgłębianych w pracy inżynierskiej (chemia rodników siarkoorganicznych) oraz magisterskiej (chemia materiałowa), mieści się ona jednak w szerokich ramach chemii organicznej. To odejście miało na celu poznanie tej dziedziny chemii z szerszej perspektywy — wyjaśnia Juliusz Walczak.

Do tej pory został współautorem siedmiu publikacji naukowych. Dodatkowo, był zatrudniony w projekcie NITROsens, w ramach którego poszerzał wiedzę o właściwości elektrochemiczne nowoczesnych materiałów elektrodowych. W trakcie studiów doktorskich wyjechał na 3-miesięczny staż naukowy do KU Leuven w Belgii. Ten krótki wyjazd pozwolił mu kontynuować badania w ramach tematyki jego pracy doktorskiej, jednak w innych warunkach i w zupełnie nowym środowisku naukowym.

— Dzięki temu wyjazdowi otworzyłem się na samodzielne wyjazdy zagraniczne, w tym na podjęcie się stażu podoktorskiego na Wolnym Uniwersytecie Brukselskim (Université libre Bruxelles, ULB), w którym biorę właśnie udział. Moje zatrudnienie w projekcie POLYAPI zakończy się w czerwcu 2026 roku
z potencjalnym przedłużeniem o kolejny rok, w zależności od postępów moich prac. Rozważam także napisanie wniosku grantowego przyznawanego przez rząd we Flandrii (FWO) lub stypendium Marii Skłodowskiej-Curie (MSCA), które pozwoliłyby mi na rozpoczęcie stażu w innej uczelni zagranicznej — zdradza swoje plany naukowe Juliusz Walczak.