Na zdjęciu: Profesor Władysław Floriański w otoczeniu ekipy odbudowującej budynki uczelni.
Źródło: Sekcja Historyczna BPG
Zniszczenia wojenne oceniono łącznie na 16 proc. kubatury wszystkich budynków, zaś braki oszklenia na 80 proc. Naprawy wymagało ogrodzenie i rozbite bramy.
W odbudowie budynków pomagali zgłaszający się kandydaci na studia oraz pracownicy naukowi. Bratnia Pomoc Studentów Politechniki Gdańskiej wystąpiła do społeczności akademickiej z apelem o odpracowanie 80 godzin przy odgruzowywaniu i odbudowie zarówno politechniki jak i całego miasta. Już w czerwcu uruchomiono uczelnianą elektrownię, a w lipcu rozpoczęto odbudowę ścian i dachu Laboratorium Wytrzymałościowego.
Zabezpieczone maszyny wykorzystywano również do obsługi obiektów przemysłowych odbudowywanych na terenie Wybrzeża. Rozpoczęto także odbudowę Laboratorium Chemicznego. Wobec zbliżającego roku akademickiego skoncentrowano się na przygotowaniu sal wykładowych, kreślarń i laboratoriów, a także organizacji dziekanatów i biblioteki. Najdłużej trwała odbudowa najbardziej zniszczonego gmachu głównego. Otrzymały w nim pomieszczenia: biblioteka główna, rektorat, kwestura oraz Katedra Rysunku, Malarstwa i Rzeźby. Odbudowana została także aula.
