Na zdjęciu: Prof. Jerzy Doerffer w Stoczni Gdańskiej. Źródło: Sekcja Historyczna BPG
Na najwyższym światowym poziomie były prace prof. M.T. Hubera dotyczące teorii sprężystości. Prof. A. Polak skonstruował maszynę parową zastosowaną na pierwszym polskim statku pełnomorskim s/s „Sołdek". Prof. A. Rylke jest autorem techniki wodowania bocznego, a prof. Jerzy Doerffer – połówkowej metody budowy kadłubów. Prof. L. Kobyliński jest twórcą pierwszego polskiego wodolotu „Zryw". Prof. W. Urbanowicz współorganizował polskie stocznie. Prof. W. Tomaszewski projektował obiekty portowe. W pracowni prof. M. Dębickiego powstał pierwszy polski samochód ciężarowy „Star 20”, a prof. E.T. Geislera – pierwsza polska obrabiarka do metali.
Twórcą powojennej koncepcji budowy miast i zagospodarowania pasa nadmorskiego był prof. W. Czerny. Architekci mieli wpływ na historyczną rekonstrukcję głównego miasta w Gdańsku. Pod kierunkiem prof. M. Osińskiego wykonano dokumentację historyczną, która stała się podstawą przywrócenia dawnego kształtu miasta. Prof. W. Nowacki był światowej klasy specjalistą w mechanice budowli, teorii sprężystości i termosprężystości.
Obiektami hydrotechnicznymi związanymi z rozbudową i budową portów, dróg i elektrowni wodnych zajmowali się profesorowie: W. Balcerski, R. Cebertowicz, St. Hückel i K. Pomianowski. Prof. R. Cebertowicz zajmował się zeskalaniem gruntów, głównie pod zagrożonymi obiektami zabytkowymi. Rozwojem energetyki zajmowali się profesorowie: R. Szewalski – konstruktor pierwszej polskiej turbiny parowej, K. Kopecki – twórca szkoły naukowej energetyki kompleksowej, a także St. Szpor – wybitny znawca wyładowań atmosferycznych oraz ochrony przed ich skutkami.
Znaczące osiągnięcia w chemii spożywczej oraz badaniach nad lekami mieli profesorowie: D. Tilgner, H. Niewiadomski i A. Ledóchowski.
