Dyscyplina naukowa: mechanika, energetyka
Doktor honoris causa PG – 1978 roku
Promotor: prof. zw. dr hab. inż. Józef Więckowski

Urodził się 16 sierpnia 1903 roku w Nisku nad Sanem.

Był uczestnikiem obrony Lwowa w 1920 roku, wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku.

Studia wyższe ukończył w 1927 roku na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej otrzymując tytuł inżyniera mechanika, na którym w 1936 roku uzyskał stopień doktora, a w 1938 roku stopień doktora habilitowanego, a w 1939 roku został powołany na stanowisko docenta.

Żołnierz wojny obronnej 1939 roku, żołnierz Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej podczas II wojny światowej.

W latach 1927–1945 pracował na Politechnice Lwowskiej w Katedrze Mechaniki Technicznej, później Katedrze Turbin Parowych i Gazowych. Pełnił funkcje: kierownika Katedry Teorii Mechanizmów i Maszyn (1939–1941), Katedry Turbin Parowych i Gazowych (1944–1945), Katedry Turbin Politechniki Wrocławskiej (1947–1949).

Od października 1945 roku w Gdańsku. W 1945 roku rozpoczął pracę na Politechnice Gdańskiej na której pełnił funkcje: w latach 1945–1973 kierownika Katedry i Zakładu Turbin Parowych i Gazowych, w latach 1950–1951 dziekana Wydziału Budowy Okrętów oraz w latach 1951–1954 rektora.

Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1945 roku, profesora zwyczajnego w 1949 roku. W roku 1952 został członkiem korespondentem, w roku 1960 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk.

Pełnił wiele funkcji poza Politechnika Gdańską: w latach 1949–1953 był dziekanem Wydziału Budowy Okrętów Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej Naczelnej Organizacji Technicznej w Gdańsku, był założycielem i w latach 1953–1970 dyrektorem Zakładu Maszyn Wirnikowych Polskiej Akademii Nauk, przekształconego w 1956 roku w Instytut Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk. Był również przewodniczącym Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku ( listopad 1984-luty 1993) oraz inicjatorem i długoletnim przewodniczącym Kapituły Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza.

Autor ponad 250 publikacji, w tym 9 książek, na temat maszyn przepływowych, mechaniki maszyn oraz turbin parowych i gazowych. Konstruktor pierwszej polskiej turbiny parowej o mocy 2300 kW. Współautor kilku patentów. Promotor 36 doktorów.

Był członkiem: Komitetu Budowy Maszyn Polskiej Akademii Nauk (wiceprzewodniczący), Komitetu Termodynamiki i Spalania Polskiej Akademii Nauk, Komitetu Problemów Energetyki Polskiej Akademii Nauk, Lwowskiego Towarzystwa Politechnicznego, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (prezes w latach 1971–1973, prezes honorowy od 1984 roku), The American Society of Mechanical Engineers.

Był laureatem indywidualnej Nagrody Państwowej I stopnia w 1980 roku.

Został wyróżniony godnością doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej 3 listopada 1978 roku za: „wiedzę w pracy naukowej, nowoczesne technologie w pracy badawczej, edukacji technicznej oraz współpracę w międzynarodowym kształceniu i edukacji” i Politechniki Poznańskiej w 1987 roku.

W 2003 roku Instytut Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku został nazwany Jego imieniem.

Został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, medalem im. Mikołaja Kopernika PAN oraz innymi odznaczeniami państwowymi, resortowymi, regionalnymi, wojskowymi i zagranicznymi.

Zmarł 9 lutego 1993 roku w Gdańsku.

Bibliografia

  1. Dział Obiegu i Archiwizacji Dokumentów Politechniki Gdańskiej. Nadanie tytułu i godności doctora honoris causa PG prof. Robertowi Szewalskiemu – 1978 rok
  2. Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, red. L. Becela et al., Warszawa 1989
  3. Pionierzy Politechniki Gdańskiej, red. Z. Paszota, J.Rachoń, E. Wittbrodt, Gdańsk 2005
  4. Polski Słownik Biograficzny, t. XLVIII (t. 48, z. 2), Warszawa-Wrocław-Kraków-Gdańsk 2012
  5. Rektorzy i prorektorzy Politechniki Gdańskiej 1904–2014, red. B. Mazurkiewicz, Gdańsk 2014
  6. Słownik biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego, supl. III, red. J. Borzyszkowski, Gdańsk 2012
  7. 50 lat Wydziału Oceanotechniki i Okrętownictwa 1945–1995, red. Z.Puhaczewski, M.Sperski, Gdańsk 1995