Pracownik nauki pracujący na rzecz gospodarki i społeczeństwa.
Absolwent Politechniki Gdańskiej. Profesor, nauczyciel akademicki. Specjalista w dziedzinie fizyki i techniki laserów, diagnostyki laserowej, zastosowania laserów nanosekundowych i femtosekundowych, fizyki i chemii plazmy, wyładowań elektrycznych w przepływach z efektem elektrohydrodynamicznym, zastosowania wyładowań elektrycznych i plazmy do ochrony środowiska.
Laureat Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza (2013).
Jerzy Mizeraczyk urodził się w Lasku pod Poznaniem w 1942 roku. Studiował na Politechnice Gdańskiej i Politechnice Gliwickiej, otrzymując multidyscyplinarne wykształcenie akademickie. Wiedzę naukową doskonalił za granicą podczas długoterminowych pobytów stypendialnych: jako stypendysta fundacji Japan Society for the Promotion of Science (trzykrotnie), Fundacji im. Aleksandra von Humboldta, fundacji National Science and Engineering Council of Canada i Fundacji im. H. Hertza. Multidyscyplinarność swoich zainteresowań naukowych i wiedzy potwierdził stopniami magistra inżyniera elektroniki, doktora nauk fizycznych i doktora habilitowanego w dziedzinie elektrotechniki. Swoją szeroką wiedzę przekazywał studentom jako profesor w Chalmers University of Technology w Göteborgu, Oita University i Toyohashi University w Japonii.
Jego osiągnięcia naukowe dotyczą kilku wzajemnie się przenikających dziedzin. Należą do nich: fizyka i technika laserów, którymi zajmuje się prawie od początku ich historii, diagnostyka laserowa, zastosowania laserów nanosekundowych i femtosekundowych (między innymi do mikroobróbki materiałów), fizyka i chemia plazmy, wyładowania elektryczne w przepływach z efektem elektrohydrodynamicznym, zastosowania wyładowań elektrycznych i plazmy do ochrony środowiska oraz technika mikrofalowa i jej zastosowania.
Najbardziej istotne osiągnięcia naukowe w zakresie podstaw laserów i ich zastosowania to: wyjaśnienie podstaw działania laserów gazowych na parach metali i pionierskie w skali światowej zastosowanie (w roku 2000) trójwymiarowej laserowej metody Particle Image Velocimetry do badań wtórnego przepływu elektrohydrodynamicznego w reaktorach plazmy nietermicznej i elektrofiltrach. W zakresie podstaw techniki plazmowej i jej zastosowania na podkreślenie zasługują: wyjaśnienie mechanizmów plazmowych w reaktorach plazmy nietermicznej i generatorach plazmy mikrofalowej do produkcji wodoru oraz oczyszczania powietrza i wody z ekologicznie szkodliwych elementów (gazów, pyłów i mikroelementów biologicznych), oraz pionierskie badania wyładowań elektrycznych w ośrodkach dwufazowych.
Osiągnięcia te zostały przez niego opublikowane w 264 pracach naukowych indeksowanych w bazie ISI Web of Knowledge oraz w 150 recenzowanych artykułach w innych czasopismach. Na krajowych i międzynarodowych konferencjach naukowych zaprezentował przeszło 500 referatów, z czego około 40 to wiodące referaty zamówione. Jego prace były cytowane w czasopismach zagranicznych około 2000 razy. Jest także współautorem dziewięciu patentów.
Nawiązał współpracę międzynarodową z ponad 20 ośrodkami akademickimi i instytutami badawczymi na świecie. Laboratoria laserowe i plazmowe utworzone przez niego w Instytucie Maszyn Przepływowych Polskiej Akademii Nauk (PAN) w Gdańsku, gdzie był kierownikiem Ośrodka Techniki Plazmowej i Laserowej (1997–2013), są szeroko znane krajowemu i międzynarodowemu środowisku naukowemu. Realizowali w nich badania nie tylko jego doktoranci i współpracownicy, ale także uczeni i studenci z całego świata.
Profesor Jerzy Mizeraczyk jest członkiem wielu polskich i zagranicznych towarzystw naukowych oraz członkiem komitetów wydawniczych kilku krajowych i zagranicznych czasopism naukowych. Jest współtwórcą i współwydawcą „International Journal of Plasma Environmental Science and Technology” z siedzibą w Tokio. Był przewodniczącym międzynarodowego komitetu naukowego prestiżowej konferencji plazmowej International Conference on Phenomena in Ionized Gases ICPIG, która ma przeszło 60-letnią tradycję. Współprzewodniczył serii polsko-japońskich sympozjów o nazwie Polish-Japanese Hakone Group Symposium on Non-thermal Plasma Processing of Water and Air. Pierwsze takie sympozjum odbyło się pod jego kierunkiem w Gdańsku w roku 2001 z udziałem przeszło 30 japońskich profesorów. Był także inicjatorem cyklu sympozjów Central European Symposium on Plasma Chemistry. Pierwsze z nich zorganizował w Gdańsku w roku 2006. Od lat bierze udział w pracach International Organizing and Scientific Committees of International Symposiums on Electrohydrodynamics. W roku 2012 był organizatorem i przewodniczącym International Symposium on Electrohydrodynamics w Gdańsku.
Został wybrany na członka Directors Board of the International Society for Electrostatic Precipitation (2016) oraz, członka międzynarodowej komisji oceny pierwszej w historii St. Petersburg State University (i Rosji) dysertacji PhD z fizyki (2013).
Za osiągnięcia naukowe i rozpropagowanie ich za granicą otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2018), a ponadto został wyróżniony Nagrodą Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej (2018), medalem „Zasłużony dla Szkolnictwa Morskiego” (2018), najwyższym odznaczeniem Instytutu Fizyki Ciała Stałego Bułgarskiej Akademii Nauk w Sofii i tytułem Honorowego Zagranicznego Członka Instytutu Fizyki Ciała Stałego BAN (2012), honorowym tytułem Visiting Professor of Dalian Maritime University (Chiny, 2007). Oprócz Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza (2013) otrzymał za wybitny wkład w badania naukowe i zastosowania zjawiska elektrohydrodynamicznego w elektrofiltrach Międzynarodową Nagrodę im. H.J. White’a (decyzją International Society of Electrostatic Precipitation, 2011) a także Międzynarodową Nagrodę im. prof. Jen-Shih Changa (nadaną przez International Symposiums on Electrohydrodynamics, 2014) za wybitny wkład w badania zjawisk elektrohydrodynamicznych. Od 2013 roku jest profesorem zwyczajnym Akademii Morskiej w Gdyni.
Jego hobby to ogród kwiatowy oraz podróże z kamerą.