(Nie)samodzielność akademicka - czyli o hierarchii i jej skutkach.
Świat akademicki cechuje przywiązanie do tradycji, sztywność struktur, chęć zachowania status quo.
Owa hierarchia i historyczno-emocjonalne przywiązanie do stopni i tytułów akademickich, w powiązaniu z tradycyjnymi strukturami akademickich oraz obowiązującym systemem ewaluacja nauki, generują szereg nieefektywności m.in. wydatkowania publicznych pieniędzy, „powolnych” ścieżek kariery, ale również rozmytą odpowiedzialność za wyniki, tudzież ich brak.
Z jednej strony, odpowiedzialność za akademię spoczywa na barkach starszego pokolenia, zaś z drugiej obserwujemy dużą niechęć przekazania pałeczki tym przychodzącym po nich. Rola i wkład w naukę starszych pokoleń stanowią wartość niekwestionowalną, ale też ich rola w akademii powinna ulec gruntownej transformacji. Ich wiedza i doświadczenie są cenne, i dla kształtowania przyszłości akademii powinni oni pełnić rolę mentorów.
Zagadnienia z którymi spróbujemy się zmierzyć w trakcie panelu:
- „Świata nam nie układajcie”, czyli oddajmy młodym ich przyszłość w ich ręce – dlaczego jest to takie trudne?
- „Blokowanie” ścieżek kariery i naukowych awansów.
- „Przywiązanie do ziemi”, czyli dlaczego starsze pokolenie w akademii funkcji i władzy oddać nie chce? A może nie powinno?
- „Za młody na...”, czyli dlaczego młodych i zdolnych akademia nie ceni?
- Odpowiedzialność starszego pokolenia za kształtowanie młodego.
- „Jak to zrobić”?, czyli jak zbudować nowy akademicki mindset?
