Dyscyplina naukowa: budownictwo
Sprawował urząd rektora w latach 1987-1990
Urodził się 9 maja 1931 r. w Kościerzynie. Studia wyższe I stopnia ukończył w 1953 r. na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej, uzyskując tytuł inżyniera budownictwa lądowego. W latach 1954–1955 był zatrudniony w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego w Gdańsku, a w latach 1956–1960 w Centralnym Biurze Projektów Transportu Drogowego i Lotniczego w Gdańsku (od 1957 r. Biuro Projektów Budownictwa Komunikacyjnego). W 1956 r. ukończył studia II stopnia, uzyskując tytuł magistra inżyniera budownictwa lądowego.
W latach 1960–1969 był zatrudniony w Zakładzie Fundamentowania Wydziału Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej jako starszy projektant. Odbył w latach 1966–1967 staż naukowy w Duńskim Instytucie Geotechniki, gdzie pracował w charakterze asystenta.
W 1964 r. uzyskał na Wydziale Budownictwa Wodnego Politechniki Gdańskiej doktorat, a w 1968 r. na Wydziale Budownictwa i Architektury habilitację. W 1969 r. został zatrudniony w Instytucie Hydrotechniki Politechniki Gdańskiej i powołany na stanowisko docenta. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1980 r., a profesora zwyczajnego w 1985 r.
Na Politechnice Gdańskiej sprawował w latach 1981–1984 urząd prorektora ds. organizacyjnych i I zastępcy rektora, a w latach 1987–1990 rektora uczelni. W latach 1983–2001 był kierownikiem Katedry Budownictwa Morskiego. W 2001 r. przeszedł na emeryturę.
Autor ponad 400 publikacji, w tym 14 samodzielnych książek i 25 skryptów, na temat mechaniki gruntów i fundamentowania oraz budowli morskich i pełnomorskich. Promotor 12 doktorów.
W latach 1980–2004 pracował jako ekspert z zakresu morskich konstrukcji stoczniowych w Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNIDO) i Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO). W latach 1987–1990 pełnił funkcję przewodniczącego Kolegium Rektorów Uczelni Wybrzeża Gdańskiego, w latach 1989–1994 był członkiem Zarządu Europejskiej Konferencji Rektorów w Genewie (CRE), a w latach 1990–2000 członkiem Zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Uniwersytetów w Paryżu (IAU).
Został wyróżniony godnością doktora honoris causa Państwowego Uniwersytetu Politechnicznego w Sankt Petersburgu (1989), Odeskiej Państwowej Akademii Budownictwa i Architektury (1995), Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (1997), Państwowego Uniwersytetu w Sankt Petersburgu (1998), Uniwersytetu Fridericiana w Karlsruhe (1998), Politechniki Szczecińskiej (1999), Kaliningradzkiego Państwowego Uniwersytetu Technicznego (2005) oraz Politechniki Gdańskiej (2007); profesora honoris causa Odeskiego Narodowego Uniwersytetu Morskiego (1999) oraz Odeskiej Państwowej Akademii Budownictwa i Architektury (2007).
Został również odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem za Zasługi dla Politechniki Gdańskiej, Medalem Św. Wojciecha oraz innymi odznaczeniami państwowymi, resortowymi i regionalnymi.
Rektorzy i prorektorzy Politechniki Gdańskiej 1904-2014, red. B. Mazurkiewicz, Gdańsk 2014