Dyscyplina naukowa: budownictwo
Doktor honoris causa PG – 2008 roku
Promotor: prof. dr hab.inż. Ryszard Krystek

Urodził się 9 maja 1931 roku w Kościerzynie. W latach 1944–1945 był żołnierzem – łącznikiem w Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski” w okolicy Kartuz.

Studia wyższe I stopnia ukończył w 1953 roku na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej uzyskując tytuł zawodowy inżyniera budownictwa lądowego w specjalności konstrukcje stalowe i żelbetowe.

W latach 1954–1955 zajmował się projektowaniem mostów w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego w Gdańsku. Studia wyższe drugiego stopnia ukończył w 1956 roku na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej uzyskując tytuł magistra inżyniera budownictwa lądowego.

W latach 1956–1960 pracował w Biurze Projektów Transportu Drogowego i Lotniczego w Gdańsku (przekształconego w 1957 roku w Centralne Biuro Projektów Budownictwa Komunikacyjnego): starszy projektant konstrukcji obiektów budowlanych związanych z komunikacją samochodową i kolejową, pełnił funkcje kierownika: pracowni architektoniczno-konstrukcyjnej oraz działu budowlanego.

W latach 1960–2003 pracował na Politechnice Gdańskiej, gdzie pełnił funkcje: prorektora do spraw organizacyjnych (I zastępca rektora) w latach 1981–1984, rektora w latach 1987–1990, kierownika Katedry Budownictwa Morskiego w latach 1983–2001.

Na emeryturę przeszedł w 2001 roku.

W 1964 roku na Wydziale Budownictwa Wodnego uzyskał stopień doktora, a w 1968 roku doktora habilitowanego, gdzie w 1969 roku został powołany na stanowisko docenta. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1980 roku, profesora zwyczajnego w 1985 roku.

Autor ponad 430 publikacji w języku polskim i obcych na temat mechaniki gruntów, fundamentowania, konstrukcji portowych, stoczniowych, pełnomorskich oraz oceanotechniki. Wśród nich 14 to samodzielne książki, 25 skryptów. Promotor 12 doktorów. Jest autorem 4 tomów wspomnień.

W latach 1964–1977 był projektantem, kierownikiem inwestycji i nadzoru, drenażowego doku suchego w Stoczni Gdyńskiej imienia Komuny Paryskiej w Gdyni. Autor ponad 350 opinii i ekspertyz technicznych dotyczących portów, przemysłu okrętowego. Będąc praktykującym inżynierem i naukowcem zajmował się badaniami stateczności gródź grawitacyjnego doku suchego realizowanego w stoczni w Gdyni oraz opracowaniem różnego rodzaju ekspertyz i opinii technicznych. Prowadził badania poświęcone głównie hydrotechnicznym budowlom morskim, w tym przede wszystkim pochylniom do wodowania statków i nabrzeżom stoczniowym. Całą działalność naukową i badawczą związał z morskimi budowlami hydrotechnicznymi,

W latach 1980–2004 był ekspertem Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Rozwoju Przemysłowego (UNIDO) i Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) projektującym, konsultującym i nadzorującym morskie budowle stoczniowe w: Turcji, Jugosławii, Indonezji, Iranie, Kubie i na Seszelach.

W latach 1989–1994 był członkiem Biura Europejskiej Konferencji Rektorów w Genewie, w latach 1990–2000 członkiem Zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Uniwersytetów w Paryżu. W latach 1987–1990 pełnił funkcję przewodniczącego Kolegium Rektorów Uczelni Wybrzeża Gdańskiego.

Ponadto został profesorem tytularnym Uniwersytetu w Stuttgarcie (1991) oraz profesorem honoris causa Odeskiego Państwowego Uniwersytetu Morskiego (1999) i Odeskiej Państwowej Akademii Budownictwa i Architektury (2007). Jest członkiem Akademii Nauk Inżynieryjnych w Polsce (2005), Akademii Nauk Inżynieryjnych Federacji Rosyjskiej (1993) i Akademii Transportu Ukrainy (1999).

Wyróżniony godnością doktora honoris causa: Państwowego Uniwersytetu Politechnicznego w St. Petersburgu (1989), Odeskiej Państwowej Akademii Budownictwa i Architektury (1995), Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (1997), Państwowego Uniwersytetu w Sankt Petersburgu (1998), Uniwersytetu Technicznego Fridericiana w Karlsruhe (1998), Politechniki Szczecińskiej (1999), Kalingradzkiego Państwowego Uniwersytetu Technicznego (2005).

Został wyróżniony godnością doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej 9 stycznia 2008 roku za „staranność i umiejętność połączenia wiedzy praktycznej i teoretycznej związanej z urządzeniami portowymi, budowlami hydrotechnicznymi, eksperta w naukach technicznych w Gdańsku, kształcenia i badań naukowych w wielu uczelniach morskich w Polsce, zasług w promocji tematyki morskiej w wielu publikacjach z dyscyplin technicznych i nautycznych”.

Był członkiem Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk. Pełnił funkcję przewodniczącego m.in.: Rady Naukowej Instytutu Budownictwa Wodnego PAN, Rady Naukowej Instytutu Morskiego, był członkiem i przewodniczącym wielu organizacji naukowych, zawodowych, społecznych, sportowych i kombatanckich w kraju i zagranicą.

Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w dziedzinie kultury (2011).

Został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem św. Wojciecha, Złotym Medalem za Zasługi dla PG, wieloma innymi odznaczeniami państwowymi, kombatanckimi, regionalnymi i resortowymi.

Bibliografia

  1. Bolesław Mazurkiewicz, Doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2007
  2. Encyklopedia Gdańska, red. B. Śliwiński et al., Gdańsk 2012
  3. Encyklopedia Gdyni, red. M. Sokołowska et al., Gdynia 2006
  4. Rektorzy i prorektorzy Politechniki Gdańskiej 1904–2014, red. B. Mazurkiewicz, Gdańsk 2014
  5. Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska. Księga jubileuszowa, red. B. Zadroga, Gdańsk 2005
  6. Złota Księga Nauk Technicznych 2003, red. K. Pikoń, Gliwice 2003
  7. Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych. Koło przy Politechnice Gdańskiej, Gdańsk 1994