Dyscyplina naukowa: budownictwo
Doktor honoris causa PG – 2008 roku
Promotor: prof. dr hab.inż. Ryszard Krystek
Urodził się 9 maja 1931 roku w Kościerzynie. W latach 1944–1945 był żołnierzem – łącznikiem w Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski” w okolicy Kartuz.
Studia wyższe I stopnia ukończył w 1953 roku na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej uzyskując tytuł zawodowy inżyniera budownictwa lądowego w specjalności konstrukcje stalowe i żelbetowe.
W latach 1954–1955 zajmował się projektowaniem mostów w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego w Gdańsku. Studia wyższe drugiego stopnia ukończył w 1956 roku na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej uzyskując tytuł magistra inżyniera budownictwa lądowego.
W latach 1956–1960 pracował w Biurze Projektów Transportu Drogowego i Lotniczego w Gdańsku (przekształconego w 1957 roku w Centralne Biuro Projektów Budownictwa Komunikacyjnego): starszy projektant konstrukcji obiektów budowlanych związanych z komunikacją samochodową i kolejową, pełnił funkcje kierownika: pracowni architektoniczno-konstrukcyjnej oraz działu budowlanego.
W latach 1960–2003 pracował na Politechnice Gdańskiej, gdzie pełnił funkcje: prorektora do spraw organizacyjnych (I zastępca rektora) w latach 1981–1984, rektora w latach 1987–1990, kierownika Katedry Budownictwa Morskiego w latach 1983–2001.
Na emeryturę przeszedł w 2001 roku.
W 1964 roku na Wydziale Budownictwa Wodnego uzyskał stopień doktora, a w 1968 roku doktora habilitowanego, gdzie w 1969 roku został powołany na stanowisko docenta. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1980 roku, profesora zwyczajnego w 1985 roku.
Autor ponad 430 publikacji w języku polskim i obcych na temat mechaniki gruntów, fundamentowania, konstrukcji portowych, stoczniowych, pełnomorskich oraz oceanotechniki. Wśród nich 14 to samodzielne książki, 25 skryptów. Promotor 12 doktorów. Jest autorem 4 tomów wspomnień.
W latach 1964–1977 był projektantem, kierownikiem inwestycji i nadzoru, drenażowego doku suchego w Stoczni Gdyńskiej imienia Komuny Paryskiej w Gdyni. Autor ponad 350 opinii i ekspertyz technicznych dotyczących portów, przemysłu okrętowego. Będąc praktykującym inżynierem i naukowcem zajmował się badaniami stateczności gródź grawitacyjnego doku suchego realizowanego w stoczni w Gdyni oraz opracowaniem różnego rodzaju ekspertyz i opinii technicznych. Prowadził badania poświęcone głównie hydrotechnicznym budowlom morskim, w tym przede wszystkim pochylniom do wodowania statków i nabrzeżom stoczniowym. Całą działalność naukową i badawczą związał z morskimi budowlami hydrotechnicznymi,
W latach 1980–2004 był ekspertem Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Rozwoju Przemysłowego (UNIDO) i Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) projektującym, konsultującym i nadzorującym morskie budowle stoczniowe w: Turcji, Jugosławii, Indonezji, Iranie, Kubie i na Seszelach.
W latach 1989–1994 był członkiem Biura Europejskiej Konferencji Rektorów w Genewie, w latach 1990–2000 członkiem Zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Uniwersytetów w Paryżu. W latach 1987–1990 pełnił funkcję przewodniczącego Kolegium Rektorów Uczelni Wybrzeża Gdańskiego.
Ponadto został profesorem tytularnym Uniwersytetu w Stuttgarcie (1991) oraz profesorem honoris causa Odeskiego Państwowego Uniwersytetu Morskiego (1999) i Odeskiej Państwowej Akademii Budownictwa i Architektury (2007). Jest członkiem Akademii Nauk Inżynieryjnych w Polsce (2005), Akademii Nauk Inżynieryjnych Federacji Rosyjskiej (1993) i Akademii Transportu Ukrainy (1999).
Wyróżniony godnością doktora honoris causa: Państwowego Uniwersytetu Politechnicznego w St. Petersburgu (1989), Odeskiej Państwowej Akademii Budownictwa i Architektury (1995), Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni (1997), Państwowego Uniwersytetu w Sankt Petersburgu (1998), Uniwersytetu Technicznego Fridericiana w Karlsruhe (1998), Politechniki Szczecińskiej (1999), Kalingradzkiego Państwowego Uniwersytetu Technicznego (2005).
Został wyróżniony godnością doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej 9 stycznia 2008 roku za „staranność i umiejętność połączenia wiedzy praktycznej i teoretycznej związanej z urządzeniami portowymi, budowlami hydrotechnicznymi, eksperta w naukach technicznych w Gdańsku, kształcenia i badań naukowych w wielu uczelniach morskich w Polsce, zasług w promocji tematyki morskiej w wielu publikacjach z dyscyplin technicznych i nautycznych”.
Był członkiem Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej Polskiej Akademii Nauk. Pełnił funkcję przewodniczącego m.in.: Rady Naukowej Instytutu Budownictwa Wodnego PAN, Rady Naukowej Instytutu Morskiego, był członkiem i przewodniczącym wielu organizacji naukowych, zawodowych, społecznych, sportowych i kombatanckich w kraju i zagranicą.
Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w dziedzinie kultury (2011).
Został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem św. Wojciecha, Złotym Medalem za Zasługi dla PG, wieloma innymi odznaczeniami państwowymi, kombatanckimi, regionalnymi i resortowymi.
Bibliografia
- Bolesław Mazurkiewicz, Doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 2007
- Encyklopedia Gdańska, red. B. Śliwiński et al., Gdańsk 2012
- Encyklopedia Gdyni, red. M. Sokołowska et al., Gdynia 2006
- Rektorzy i prorektorzy Politechniki Gdańskiej 1904–2014, red. B. Mazurkiewicz, Gdańsk 2014
- Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska. Księga jubileuszowa, red. B. Zadroga, Gdańsk 2005
- Złota Księga Nauk Technicznych 2003, red. K. Pikoń, Gliwice 2003
- Związek Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych. Koło przy Politechnice Gdańskiej, Gdańsk 1994
