Dyscyplina naukowa: budownictwo, górnictwo i geologia inżynierska
Doktor honoris causa PG – 1995 roku
Promotor: prof. zw. dr hab. inż. Eugeniusz Dembicki

Urodził się 23 lipca 1938 roku w Hamburgu.

Studia wyższe ukończył w 1963 roku na Uniwersytecie Technicznym w Brunszwiku, gdzie uzyskał dyplom inżyniera dyplomowanego budownictwa lądowego.

W 1968 roku uzyskał stopień doktora w dziedzinie mechaniki gruntów, a stopień doktora habilitowanego w 1974 roku w Karlsruher Institut für Technologie w Karlsruhe. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 1973 roku. W latach 1968–2006 pracował w Karlsruher Institut für Technologie, gdzie w latach 1973–2006 był dyrektorem Instytutu Mechaniki Gruntów i Mechaniki Skał, Fundamentowania (IBF).

W latach 1981–1983 pełnił funkcje dziekana Wydziału Budownictwa, w latach 1983–1989 prorektora do spraw nauki Uniwersytetu Technicznego Fridericiana (Technische Hochschule) w Karlsruhe. Na emeryturę przeszedł w 2006 roku.

Od lat siedemdziesiątych XX wieku współpracował z Katedrą Geotechniki Wydziału Hydrotechniki (obecnie Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska) na Politechnice Gdańskiej.

Autor 120 publikacji na temat mechaniki gruntów, geotechniki, w tym 3 książek, m.in. „Mechanika gruntów”, Berlin 1981. Zajmował się zagadnieniami geologii – rekultywacji terenów pokopalnianych we wschodnich Niemczech.

Jest twórcą międzynarodowej szkoły teoretycznej mechaniki gruntów i jej aspektów praktycznych.

Autor teorii hypoplastycznej konstytutywnej dla gruntów i innych materiałów rozdrobnionych, które pozwoliły na wyjaśnienie lepkościowych zachowań gruntów. Opracował metody określenia stateczności (metoda gwoździowania gruntu, zamrażania gruntu), parcia silosów, biologicznego oczyszczania gruntu. Autor wielu patentów.

Jest międzynarodowym ekspertem z dziedziny fundamentowania, uczestniczył między innymi w pracach nad zabezpieczeniem osiadania ściany zachodniej Muzeum Zamkowego w Malborku.

W 2006 roku otrzymał honorowe członkostwo Niemieckiego Towarzystwa Geotechnicznego (DGGT). Należy do Sekcji Mechaniki Gruntów Komitetu Geotechniki, był przewodniczącym Komitetu Normalizacyjnego – „Euronorm” w zakresie Norm Bezpieczeństwa w geotechnice. Członek Niemieckiego Towarzystwa Budowli Gruntowych i Ziemnych – przewodniczący Sekcji Mechaniki Gruntów.

24 maja 1995 roku został wyróżniony godnością doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej za „wiedzę w pracy naukowej, nowoczesne technologie w pracy badawczej, edukacji technicznej oraz współpracę w międzynarodowym kształceniu”.

Jest laureatem Nagrody Naukowej Towarzystwa Wspierania Nauki im. Maxa Plancka w 1991 roku.

Bibliografia

  1. Dział Obiegu i Archiwizacji Dokumentów Politechniki Gdańskiej. Nadanie tytułu i godności doctora honoris causa PG prof. Gerdowi Gudehusowi
  2. J.W. Doerffer, Życie i pasje. Wspomnienia, t. III. Burzliwy okres 1970–1988, Gdańsk 2005.
  3. E.Dembicki, Z. Sikora, Prof. Gerd Gudehus doktorem honoris causa Politechniki Gdańskiej (24 maja 1995 r.), Pismo PG, nr 5 z 1995.
  4. Księga jubileuszowa 50-lecia Wydziału Hydrotechniki 1945–1995, od 15 lutego 1995 r. Wydział Inżynierii Środowiska, red. A. Tejchman, M.Topolnicki, Gdańsk, maj 1995 r.
  5. M. Nussbaumer, K. Nübel, Professor Dr. Ing. h.c. Gerd Gudehus wurde 65, „Geotechnik“, Band 26, 203, nr 3, s.146
  6. Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska. Księga jubileuszowa, red. B. Zadroga, Gdańsk 2005.